Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

kinderen met een visuele beperking. Pas na de tweede wereldoorlog kwam ook dehulpverlening voor volwassenen echt op gang. De eerste beschutte werkplaatsenvoor ambachtelijke arbeid werden in die tijd opgericht. In de jaren ’50 kreeg ook hetmaatschappelijk werk voor mensen met een visuele beperking gestalte.Daarnaast ontstond er een vorm van zelfstandigheidtherapie in de thuissituatie.In de jaren zeventig werden de mogelijkheden voor slechtzienden vergroot door veletechnologische ontwikkelingen, zoals de beeldschermloep, bandlezers,screenreaders, daisyspelers, navigatiesystemen, uitrol geleidelijnen, auditieveinformatie in gebouwen en de publieke ruimte, audiodescriptie en gesprokenondertiteling. Enerzijds door de enorme toename aan revalidatie mogelijkheden enanderzijds de veranderende revalidatievragen zijn in de tachtiger jaren de regionalecentra tot stand gekomen. In de jaren negentig zijn, door de komst van de computer,nieuwe vragen naar revalidatie ontstaan zoals leren omgaan met aangepasteprogramma’s zoals spraak- en vergrotingsprogramma’s.Revalidatie van mensen met een visuele beperking is een vorm vangezondheidszorg en wordt voornamelijk betaald vanuit de Algemene Wet BijzondereZiektekosten. De vrijgevestigde low vision-optometrist wordt gefinancierd vanuit dezorgverzekeringswet. Het onderwijs aan kinderen en jongeren met een visuelebeperking valt onder het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Hetministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid financiert de vakopleidingen, ende indicatie hiervoor wordt verzorgd door het UWV. De sociale werkplaatsen, ook welSociaal Werkvoorzieningsbedrijf genoemd, worden betaald vanuit de Wet SocialeWerkvoorziening (WSW) door het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.De indicatiestelling wordt verzorgd door het UWV WERKbedrijf.2.6 Low vision optometristWanneer de visuele beperking (deels) met hulpmiddelen kan worden verminderd ofgecompenseerd is een verwijzing naar een in low vision gespecialiseerde optometristop zijn plaats. Deze optometristen zijn gespecialiseerd in het onderzoek, hetaanmeten en voorschrijven van hulpmiddelen voor slechtzienden. De low visionspecialist onderzoekt welke oplossing het beste past bij de situatie en persoonlijkebehoefte van de cliënt. Hierbij wordt altijd gebruik gemaakt van onderzoek vangezichtsscherpte, het gezichtsveld en het leesvermogen met eventuele aanvullendemetingen zoals de contrastgevoeligheid.23