Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

frequent is onder patiënten met depressieve klachten (C). 13 In het in de vorigeparagraaf genoemde onderzoek onder 391 patiënten (>75 jaar; visus < 20/80) warenfysieke, visuele (index visueel functioneren; VF14) en psychologische factorengerelateerd aan depressieve klachten en niet zozeer leeftijd, geslacht, woonsituatie,etniciteit of gebruik van antidepressiva (C). 8 In onderzoek van Horowitz et al (2003)komt naar voren dat initiële depressie werd verklaard door alleenstaand zijn,slechtere gezondheid en slechtere kwaliteit van sociale relaties. 4 Vermindering vandepressieve klachten werd verklaard door jongere leeftijd, beter gezondheid,stabiliteit van vriendschappen en gebruik van revalidatieservices voor slechtzienden(C). Ook twee grotere studies laten een relatie zien tussen slechtziendheid endepressie: in onderzoek van Wysong et al. (2009) werden verzekeringsdata van 10jaar geanalyseerd van ruim 32.000 personen met MD. 14 Deze werden vergelekenmet dezelfde hoeveelheid mensen zonder MD die waren gematched op leeftijd,geslacht en ras maar die wel routinematig een oogcontrole hadden gehad. Ouderenmet MD hadden een significant grotere kans op depressieve klachten (hazard ratio =1,06) (B). In een systematische review met gepoolde data kwam naar voren datonder andere mensen met visuele beperkingen een verhoogde kans hebben opdepressieve klachten vergeleken met mensen zonder visuele beperking (OR=1,94)(A2). 15 Ook bleek uit een review van Nyman et al. (2010) dat slechtziendevolwassenen vaker een lagere mentale gezondheid ervaren, echter, een visuelebeperking was in de gevonden studies niet altijd consistent gerelateerd aandepressieve klachten (C). 16Een voorbeeld van andere factoren die gerelateerd zijn aan depressieve klachten ishet eerder genoemde bevolkingsonderzoek van Evans et al. (2007) waaruit bleekdat, na correctie voor ADL welke de relatie tussen slechtziendheid en depressiekunnen beïnvloeden, de relatie tussen slechtziendheid en depressieve klachten nietmeer significant was (B). 12 Rovner et al. (2002) toonden in een prospectief cohortaan dat visus en visuele beperkingen geen significante voorspellers waren voordepressieve klachten onder MD patiënten (N=51) zodra gecorrigeerd werd vooralgemene fysieke beperkingen. 7 Voorts voorspelde een toename in depressieveklachten een afname in zelfgerapporteerd visueel functioneren (B). Slechteregezondheid, sociale steun, de mate waarin men in staat is doeltreffend te handelen(“self-efficacy”) en een depressieve episode in het verleden verhoogden de kans opdepressieve klachten en een klinische depressie bij slechtziende ouderen (65+,84