Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

More documents

Recommendations

Info

Hoofdstuk 9GHMB van Rens, HL Vreeken, FN Boonstra, N Tijmes, RMA van NispenVerstandelijke beperking9.1 InleidingBij mensen met een (ernstige) verstandelijke beperking (VB) komen ook frequentvisuele beperkingen voor. Deze patiënten wonen veelal in speciale centra (C). 1 Devisuele problemen worden door de omgeving echter dikwijls niet opgemerkt en depatiënten zijn meestal niet bij machte om hier zelf aandacht voor te vragen. Daaromworden deze mensen, ondanks vele studies die deze problematiek aantonen, vaakniet oogheelkundig onderzocht en behandeld. Onderkenning en behandeling vanvisuele problemen kunnen echter een positieve invloed op gedrag en ontwikkelinghebben. Ook bij deze groep mensen is het van belang eventuele visuele problemenop te sporen, met niet alleen verbetering van kwaliteit van leven maar ookkostenbesparing als meetbaar resultaat (C). 2-5Al in 1999 verscheen er in ons land een richtlijn voor het actief opsporen van visuelestoornissen bij mensen met een VB. 4 In die richtlijn worden aanbevelingen gegevenbij wie en wanneer de visuele functies te screenen en hoe men daarvoor zou kunnensamenwerken. Tot nu toe is niet duidelijk waarom mensen met een VB nog steedsonvoldoende oogzorg ontvangen (C). 6Uit onderstaande studies mag blijken dat er in dezen zeker ook een rol voor deoogarts bestaat.9.2 Wetenschappelijke onderbouwingHet percentage slechtziendheid en blindheid bij mensen met een ernstige of zeerernstige VB beperking varieert in de literatuur van 30% tot 92% (C/B). 7-10 Hierbij dientwel te worden opgemerkt dat de hoogste percentages worden gevonden ininstellingen voor mensen met een zeer ernstige VB. Refractieafwijkingen, cataract encerebrale visusstoornis worden frequent gediagnosticeerd (B). De meestvoorkomende oorzaak van een VB is een genetische afwijking. Daarnaast blijkenpre- en perinatale ernstige problemen vaak ten grondslag te liggen aan de VB.90
Bovendien blijkt bij veel mensen met een VB sprake te zijn van een visueel-auditievebeperking; Fellinger et al (2009) vonden bij screening op duale beperkingen in eengroep van 224 patiënten met een VB dat 13% tevoren bekend was met een auditievebeperking en 17% met een visuele beperking, maar na gericht onderzoek steeg ditnaar respectievelijk 46% en 38%; het percentage doofblindheid steeg van 4 naar21% (C). 11 In een Nederlandse cross-sectionele studie vonden Meeuwese et al(2008) dat bij 12% van 1598 mensen met een VB sprake was van doofblindheid. 12Een leeftijd ouder dan 50 jaar, ernstige VB en Down syndroom waren onafhankelijkerisicofactoren voor doofblindheid (C). Indien sprake is van zowel een VB als vandoofblindheid leidt dit vaak tot gedragsproblemen, waarbij in een studie bij 10patiënten in de helft van de gevallen sprake was van autisme, maar bij de rest vanonaangepast gedrag (C). 13Das et al (2010) onderzochten 240 kinderen in de leeftijd van 5 tot 19 jaar diespeciaal onderwijs voor kinderen met een verstandelijk beperkt volgden. 14 Van dezegroep konden 228 kinderen daadwerkelijk oogheelkundig worden onderzocht; bij 105kinderen (46%) bleek een refractieafwijking maar slechts 50 droegen een adequatebril. Volgens de WHO normen waren 23 (12%) van de kinderen slechtziende (C).Haugen et al (2001) volgde gedurende minimaal twee jaar 60 mensen met Downsyndroom. 15 Zij vonden bij 55% een accommodatiezwakte, en verder persisterendehypermetropie en een zich ontwikkelend scheef astigmatisme; de auteurs speculerendat dit laatste veroorzaakt wordt door de oogleden (B).Al-Bagdady et al (2010) onderzochten in een deels retrospectieve en deelslongitudinale studie de ontwikkeling en verdeling van refractieafwijkingen bij 182mensen met het syndroom van Down. 16 Uit deze studie komt naar voren dat hetemmetropisatie proces bij mensen met Down syndroom ontbreekt; zij blijven veelalhypermetroop. Ook constateerden zij met het toenemen van de leeftijd een tendenstot het ontstaan van een astigmatisme (C). Dezelfde auteurs toonden in een eerderepublicatie, in een groep van 40 kinderen in de leeftijd van vijf tot 15 jaar met hetsyndroom van Down, al het nut van bifocale brillen ter verbetering van deaccommodatie aan (C). 17 In een studie onder 35 mensen met Down syndroom 18 (B)en in een kleiner groep van 14 patiënten 19 (C) zijn soortgelijke bevindingen gemeld.Recent heeft een studie van Little et al (2009) een belangrijke bijdrage geleverd aanhet inzicht waarom bij mensen met syndroom van Down sprake is van eenverminderde visus. 20 Aan de hand van de zogenaamde Vernier visus toonden zij aan91
Page 1 and 2:
RichtlijnVisusstoornissen, revalida
Page 3 and 4:
InhoudsopgaveSamenstelling van de w
Page 5 and 6:
Hoofdstuk 1HL Vreeken, GHMB van Ren
Page 7 and 8:
Epidemiologie en uitkomsten van rev
Page 9 and 10:
Samenstelling werkgroepDe werkgroep
Page 11 and 12:
De aanbeveling is het resultaat van
Page 13 and 14:
vier verschillende revalidatiecentr
Page 15 and 16:
Hoofdstuk 2HL Vreeken, GHMB van Ren
Page 17 and 18:
onderdeel van de WHO familie van In
Page 19 and 20:
tevens een prognose voor 2020. Ook
Page 21 and 22:
meest voorkomende oorzaken tussen b
Page 23 and 24:
kinderen met een visuele beperking.
Page 25 and 26:
Zowel ambulante als intramurale rev
Page 27 and 28:
Testpanel consumenten met een funct
Page 29 and 30:
2.14 Aanbevelingen1. Verwijzen naar
Page 31 and 32:
Hoofdstuk 3RMA van Nispen, HL Vreek
Page 33 and 34:
was incompleet en hulpmiddelen werd
Page 35 and 36:
in vaardigheden om slechtnieuws te
Page 37 and 38:
(N=258; visus 20/40 - 20/1600) en
Page 39 and 40: gebrek aan bewijs (case-studies, kl
Page 41 and 42: 3. Greenblatt SL. Physicians and ch
Page 43 and 44: Hoofdstuk 4GHMB van Rens, HL Vreeke
Page 45 and 46: een revalidatie-instelling 12-14 bl
Page 47 and 48: De Boer et al. (2006) en van Nispen
Page 49 and 50: estaat tussen patiënt en behandele
Page 51 and 52: 15. Scott IU, Smiddy WE, Schiffman
Page 53 and 54: 43. Rovner BW, Casten RJ, Leiby BE,
Page 55 and 56: Veelvoorkomende oorzaken van visuel
Page 57 and 58: Uit een studie van Elliott, McGwin
Page 59 and 60: met en zonder een cognitieve beperk
Page 61 and 62: zien en lezen. Indien nodig kan hij
Page 63 and 64: 25. Limburg JJ, Keunen JEE, Rens GH
Page 65 and 66: conclusie dat er nog onvoldoende be
Page 67 and 68: niet af te wijken van de gezonde pr
Page 69 and 70: 6.8 Aanbevelingen25. Revalidatie va
Page 71 and 72: Hoofdstuk 7FN Boonstra, RMA van Nis
Page 73 and 74: De diagnose cerebrale slechtziendhe
Page 75 and 76: Dobson en Teller (C) en Atkinson (B
Page 77 and 78: hebben. Deze scholen zijn verdeeld
Page 79 and 80: 3. Flanagan NM, Jackson AJ, Hill AE
Page 81 and 82: 32. Boonstra FN, Cox RFA, Reimer AM
Page 83 and 84: instelling hadden aangemeld: 29% ra
Page 85 and 86: N=584) vergeleken met degenen die g
Page 87 and 88: 8.6 Overige overwegingenMogelijk ge
Page 89: 22. Rees G, Fenwick EK, Keeffe JE,
Page 93 and 94: 9.5 Aanbevelingen36. Gezien de hoge
Page 95 and 96: 23. Evenhuis HM, Sjoukes L, Koot HM
Page 97 and 98: In quasi-experimenteel onderzoek on
Page 99 and 100: deze samenhang de nodige beperkinge
Page 101 and 102: 40. De oogarts dient bedacht te zij
Page 103 and 104: Hoofdstuk 11ConclusieDe richtlijn
Page 105 and 106: Tot slot blijken de meeste studies
Page 107 and 108: Hoofdstuk 12Samenvatting1. Verwijze
Page 109 and 110: 17. Er is weinig onderbouwing voor
Page 111 and 112: stoornissen” hierop te worden ges
Page 113 and 114: Slechtnieuwsgesprek113
Page 115 and 116: Verpleeghuispatiënten115
Page 117 and 118: Volwassenen met een visuele beperki
Page 119 and 120: Bijlage 2De verwijsbriefGericht aan
show all

Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?