Richtlijn Visusstoornissen, revalidatie en verwijzing - REP-Online

Bovendien blijkt bij veel mensen met een VB sprake te zijn van een visueel-auditievebeperking; Fellinger et al (2009) vonden bij screening op duale beperkingen in eengroep van 224 patiënten met een VB dat 13% tevoren bekend was met een auditievebeperking en 17% met een visuele beperking, maar na gericht onderzoek steeg ditnaar respectievelijk 46% en 38%; het percentage doofblindheid steeg van 4 naar21% (C). 11 In een Nederlandse cross-sectionele studie vonden Meeuwese et al(2008) dat bij 12% van 1598 mensen met een VB sprake was van doofblindheid. 12Een leeftijd ouder dan 50 jaar, ernstige VB en Down syndroom waren onafhankelijkerisicofactoren voor doofblindheid (C). Indien sprake is van zowel een VB als vandoofblindheid leidt dit vaak tot gedragsproblemen, waarbij in een studie bij 10patiënten in de helft van de gevallen sprake was van autisme, maar bij de rest vanonaangepast gedrag (C). 13Das et al (2010) onderzochten 240 kinderen in de leeftijd van 5 tot 19 jaar diespeciaal onderwijs voor kinderen met een verstandelijk beperkt volgden. 14 Van dezegroep konden 228 kinderen daadwerkelijk oogheelkundig worden onderzocht; bij 105kinderen (46%) bleek een refractieafwijking maar slechts 50 droegen een adequatebril. Volgens de WHO normen waren 23 (12%) van de kinderen slechtziende (C).Haugen et al (2001) volgde gedurende minimaal twee jaar 60 mensen met Downsyndroom. 15 Zij vonden bij 55% een accommodatiezwakte, en verder persisterendehypermetropie en een zich ontwikkelend scheef astigmatisme; de auteurs speculerendat dit laatste veroorzaakt wordt door de oogleden (B).Al-Bagdady et al (2010) onderzochten in een deels retrospectieve en deelslongitudinale studie de ontwikkeling en verdeling van refractieafwijkingen bij 182mensen met het syndroom van Down. 16 Uit deze studie komt naar voren dat hetemmetropisatie proces bij mensen met Down syndroom ontbreekt; zij blijven veelalhypermetroop. Ook constateerden zij met het toenemen van de leeftijd een tendenstot het ontstaan van een astigmatisme (C). Dezelfde auteurs toonden in een eerderepublicatie, in een groep van 40 kinderen in de leeftijd van vijf tot 15 jaar met hetsyndroom van Down, al het nut van bifocale brillen ter verbetering van deaccommodatie aan (C). 17 In een studie onder 35 mensen met Down syndroom 18 (B)en in een kleiner groep van 14 patiënten 19 (C) zijn soortgelijke bevindingen gemeld.Recent heeft een studie van Little et al (2009) een belangrijke bijdrage geleverd aanhet inzicht waarom bij mensen met syndroom van Down sprake is van eenverminderde visus. 20 Aan de hand van de zogenaamde Vernier visus toonden zij aan91