Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
LEEFSTIJL | DIERENWELZIJN<br />
Fiona Oakes is het levende bewijs dat een uitsluitend op planten gebaseerd eetpatroon excellente<br />
sportprestaties absoluut niet in de weg staat. De Britse, die ook nog honderden verwaarloosde en mishandelde<br />
dieren opvangt, heeft aan ruim 50 marathons deelgenomen met als beste tijd 2:38. Als snelste vrouw ooit heeft<br />
de Britse in zeven dagen zeven marathons op zeven continenten gelopen en de gruwelijk zware Marathon<br />
des Sables (circa 250 kilometer) driemaal voltooid. Die prestaties zijn extra bijzonder, want: “Na zeventien<br />
knieoperaties kreeg ik als tiener te horen dat ik nooit normaal zou kunnen lopen, laat staan rennen.”<br />
“<br />
Opwindend nieuws!” Fiona<br />
Oakes en haar partner<br />
Martin hebben hun toevluchtsoord<br />
voor dieren,<br />
de Tower Hill Stables Animal<br />
Sanctuary in Essex, verplaatst naar een<br />
nieuwe, grotere locatie. “Vlakbij de plek<br />
waar we 21 jaar geleden zijn begonnen, hebben<br />
we een voormalige boerderij met bijgebouwen<br />
en ruim zestien hectare graasland<br />
gekocht. Daardoor kunnen we meer dieren<br />
redden. In ons Vegucatiecentrum kunnen<br />
bezoekers zien hoe wij de dieren opvangen<br />
én ervaren hoe een gezonde, al ruim veertig<br />
jaar veganistische vrouw haar idealen en<br />
ideeën in de praktijk brengt. Ik wil hen ervan<br />
proberen te overtuigen dat we onze manier<br />
van denken moeten veranderen en moeten<br />
overstappen op een plantaardig eetpatroon,<br />
voor het voortbestaan van onze planeet en<br />
het welzijn van toekomstige generaties.”<br />
Het komt zoals het komt. Fiona plant niets.<br />
“Ik had geen plannen als marathonloopster<br />
wereldrecords te verbeteren of heel veel dieren<br />
op te vangen. Achteraf denk ik dat ik<br />
de juiste weg heb gevolgd. Een dierentoevluchtsoord<br />
beheren is wel altijd een droom<br />
geweest. Als kind wilde ik al dieren redden<br />
van elk denkbaar vreselijk lot en ze een<br />
beter leven geven. Martin en ik zijn daarmee<br />
kleinschalig mee begonnen. Dat was<br />
niet ideaal, maar een grote opvang konden<br />
we niet betalen.” Het omslagpunt komt als<br />
het vroegere rijpaard Oscar een verschrikkelijk<br />
ongeluk krijgt. De boer op wiens veld hij<br />
loopt laat jagers toe die op konijnen schieten.<br />
Oscar schrikt daar zo van dat hij gaat rennen<br />
en keihard tegen een hek loopt. Dertien<br />
weken is het dier onder behandeling van een<br />
veearts. “Dat veranderde alles. Het ging nu<br />
om leven en dood. We stonden bij wijze van<br />
spreken al een tijdje op de rand van de klif<br />
en twijfelden of we zouden springen of niet.<br />
Door dit voorval kwam alles in een versnelling.<br />
Mijn ouders hebben altijd achter me<br />
gestaan. Toen ik de transitie naar een plantaardig<br />
eetpatroon maakte op mijn zesde, tijdens<br />
mijn vele ziekenhuisopnames als tiener<br />
(en mijn moeder van kindermishandeling<br />
werd beschuldigd omdat men veganisme<br />
beschouwde als een eetstoornis) en nu weer.<br />
Mijn moeder sprak wat hypotheken aan en<br />
ging familieleden langs die bereid waren<br />
hun spaargeld aan te spreken. Mijn oudtante<br />
Nancy van 98 gaf de 1.000 pond die ze in een<br />
sok onder haar matras bewaarde voor haar<br />
begrafenis en zei: ‘Ik moet doodgaan nog<br />
maar even uitstellen’. Het lukte en we konden<br />
mijn droom realiseren.”<br />
Medio <strong>2018</strong> telt het toevluchtsoord circa 450<br />
‘gepensioneerde’, geredde en soms ook zieke<br />
dieren, waaronder veel grote vogels, 72 paarden,<br />
25 koeien en 111 varkens, die blijven tot<br />
ze een natuurlijke dood sterven. “Ze komen<br />
niets tekort. We bevorderen de interactie<br />
tussen de dieren door oud en jong, mannetjes<br />
en vrouwtjes te mengen, zodat ze net als<br />
mensen van elkaar kunnen leren. De mannetjes<br />
zijn wel gecastreerd, omdat we niet<br />
te veel baby’s willen hebben. De paarden<br />
leven samen in een natuurlijke grote kudde.”<br />
Fiona legt uit dat in het toevluchtsoord dieren<br />
leven die nergens anders te zien zijn.<br />
Normaal mogen veel dieren immers hooguit<br />
drie of vier jaar worden, omdat dan hun<br />
productieve leven wat de mens betreft voorbij<br />
is en ze naar het abattoir gaan. In Essex<br />
lopen koeien rond die ouder zijn dan 20 en<br />
ex-rijpaarden, die 20 jaar hun werk hebben<br />
gedaan, van boven de 40. “Je kunt het<br />
hart van een kalkoen horen kloppen omdat<br />
er bij ons geen overtollig vlees omheen zit.”<br />
Mensen vragen Fiona vaak hoe ze het allemaal<br />
doet. “Ik kan ze nog steeds geen definitief<br />
antwoord geven, maar geef ze wel het<br />
advies elke kans te grijpen en niet per se<br />
hun hoofd te volgen, maar vooral hun hart<br />
te laten spreken bij het maken van beslissingen.<br />
Als ik alleen mijn hoofd had gevolgd<br />
en gedaan had wat verstandig was, hadden<br />
we het waarschijnlijk niet gedaan. En nu<br />
SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2019</strong> 259
Change language