Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
UNHA REGUEIFA 182
PARA ÁNGEL BARROS 183
O moi alto señor don Fernán Pérez, conde de Andrade 184 festexaba
o día do seu santo cunha regueifa, na que habían de loita–los desidores
e trobadores de máis sona dos seus estados, no ano de 1337.
O patín do castelo estaba cuberto de flores e loireiros, e no medio
había dous sillós rematados co escudo do nobre e podente conde.
Soaron as alarbeas, redobraron os atambores, tocou o gaiteiro
unha solene muiñeira, e apareceron o conde don Fernán e a súa dona
Sancha Rodríguez, xentil e graciosa, escoltados polo sabidor capelán,
Fernán Martíns e moitos fidalgos mariñás.
O conde e maila súa dona subiron ó patín: chamaron ó ilustre
capelán Martís, que foi traductor da Crónica Troyana; e logo dixo o
señor de Andrade.
—En nome de Deos, queda aberta a loita literaria. Cen dobras de
ouro do señor El–Rei don Pedro levar ha o desidor, xa sea fidalgo ou
182
Publicado n’ A Nosa Terra, nº 19, 19 de decembro de 1907, pp. 5–6. Foi incluído na
edición de 1909 e nas posteriores.
183
Ángel Barros Freire foi presidente do Centro Gallego da Habana e exerceu unha grande
influencia sobre a colonia galega en Cuba nos primeiros anos deste século. Apoiou economicamente
o movemento agrarista e financiou viaxes e campañas de Basilio Álvarez.
184
Fernán Pérez de Andrade “O Bo” era fillo de Roi Freire de Andrade e de Inés González
de Sotomayor. Debe o seu apodo a unha expresión do pai (“Sé bo, que bo compañeiro
levas”), pronunciada cando Fernán acompañaba ao futuro Enrique II. Ténselle atribuído,
con bastante discusión ao respecto, o asasinato de Pedro El Cruel en Montiel no 1369.
Financiou a construción da ponte de Pontedeume, Sigüeiro e Ponte do Porco, os castelos
de Moeche, Andrade, Naraío e Vilalba, ademais de varias igrexas na comarca de Ferrol.
Mandou traducir ao galego a Crónica Troyana de Benvist de Saint More. Morreu en agosto
de 1397 e está enterrado na igrexa do convento de S. Francisco de Betanzos.
179