Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

A obra narrativa en galego de Manuel Lugrís Freire
como iba decindo, il mesmo —e dispense, meu señor,— deu un
papel, que pido coste en autos e se una ó espediente, no que dice
que se poden tumbar...
E decindo esto amostrou a consulta firmada por don Costante, na
que daba o parecer que xa coñecemos, e quen, ó vela, mordeu os
labios, retorceu de novo a banda direita dos bigotes, e dixo:
—Zeñorez; ezto debe arreglarze en paz y en grazia de Dioz.
—Logo... todo se acabou...
—Ci, Ceñó.
—Está da miña conformidá, —dixo o tío Xan— pero suprico
que se me dea un certificado do arreglo.
—Darácelle o certificao.
Todo saleu como esperaba salise o avogado de silveira, que
lograba con esto un trunfo dino de Licurgo 207 .
—¿Usté veu couza como ela —dixo o andalús ó quedar solo co
xués— ¿Usté ve como un avogado de zilveira ze bulrou de min
—Ben o vexo, don Costante; os gallegos, anque non vaian ás
cátedras, saben facer chuscadas á mesma estrella da mañán.
K.ÑOTO
Na Habana: Santiago de 1885.
207
Viviu en Atenas entre o 390 e o 324 a.d.C. Foi alumno de Platón e de Isócrates. Pasou
á historia como exemplo de xustiza e rigorosidade no exercicio dun cargo público.
202