Manuel Lugrís Freire. Edición e análise literaria. - Centro Ramón ...

Xabier Campos Villar
outro foco de interese que o narrador considera máis relevante naquel
momento concreto. Temos, ao respecto, as seguintes mostras:
Aquela mesma noite pideu Marica ó seu home a mercede
de que fixese porque Rosa viñese a vivir co eles, mercede
que logrou con facilidá, pois ó seguinte día xa lles facía compaña
a fidalga nena. Vamos agora a falar algo desta, e poremos
punto e aparte 101 .
Deixemos a Rosa, presa dos máis fondos doores, e
escoitemos a parola que sosteñen o señor Mingos co seu sobriño
Alixandre, que acaba de entrar no sobrado 102 .
— Finalmente, tamén as intervencións desta instancia narrativa
poden cumprir unha función ideolóxica no lector, condicionando as
opinións deste, coma nos casos que seguen:
Era Rosiña a rapaza máis feiticeira da Mariñas, digo
a máis feiticeira e penso que este verbe non exprica dabondo a
bonitura de tal meniña 103 .
Bástevos con que diga que era roxiña como o ouro 104 .
Xa para rematar co estudio da modalización narrativa de O penedo
do crime, cómpre indicar que tamén rexistramos un exemplo do
que Robert Humprey denominou “monólogo citado”; trátase do
seguinte fragmento, situado nos comezos do segundo capítulo:
Entón naceu de súpeto unha agoreira duda na chencha
daquela muller: ou iste home está tolo (pensaba) ou vai facer
algunha trastada levándome on sitio tan ermo.
2.1.2. Tempo e espazo.
Un dos elementos máis sobranceiros desta noveliña de Lugrís é a
precisión nas referencias temporais xa dende a aseveración inicial:
“Eran as doce dunha noite de Febreiro do ano de 1790”, co que xa mar-
103
Capítulo V.
104
Capítulo V.
43