Os dados do reloxeiro

O MAGNETISMO TERRESTRE: FARO,
ESCUDO PROTECTOR E MOITO MÁIS
Os órganos dos sentidos son o pasaporte ao mundo que nos rodea. De
maneira inconsciente estamos recibindo continuamente miles de bits de
información que, unha vez procesados e mastigados polo cerebro, se
converten en experiencia persoal. É moi fácil, coa axuda da ignorancia que
nos é innata, caer no egocentrismo e interpretar a natureza tendo en conta só
as nosas percepcións conscientes. Crer no sobrenatural é un terrible exercicio
de arrogancia; “como eu non o percibo con claridade, deber ser algo que non
pertence a este mundo”. As toupas cegas son seres sobrenaturais: ven estupendamente,
mais non precisan da luz, usan unha enerxía que nós, seres
naturais, ignoramos: o campo magnético terrestre. Ou é que non a ignoramos?
O escudo de plasma
O planeta Terra é, afortunadamente, un poderoso imán xigante que ten
a delicadeza de xerar un campo magnético con influencia até máis de
300 000 km de distancia. Digo afortunadamente porque esta forza
invisible crea un escudo arredor noso, a magnetosfera, que nos protexe
das radiacións do vento solar –unha corrente de gases ionizados
procedentes do sol que viaxa a uns 400 km/s–. Algunhas das partículas
do vento solar conseguen burlar o escudo máis externo, mais non é
problema, deseguido encóntranse con outra capa das liñas do campo
magnético e quedan atrapadas. A terra está rodeada por dúas rexións
cunha alta concentración destas partículas prisioneiras: son os cintos de
radiación de Van Allen, escudos de plasma como os das naves das
películas de ciencia ficción, só que estes son de verdade. Satélites, naves