Os dados do reloxeiro

FIQUEI PARALIZADO DE PRACER
“Gustaba de visitar ao señor Gustavo na súa fermosa casa de campo, en
Ames; sempre a mesma cerimonia: acendía o tocadiscos, puña algo clásico e,
sentados nesas grandes cadeiras, falabamos e falabamos. Na conversa
entraba de todo, pedras, insectos, libros antigos e oscilacións electromagnéticas.
Moitas veces Gustavo quedaba durmido de súpeto, sen previo aviso,
durante un minuto ou algo máis. Eu aproveitaba ese tempo para ir mexar,
botar un peido ou botarlle unha ollada sen disimulo á casa. Ao espertar, el
seguía falando como se nada ocorrese, ignorando o seu sono pasaxeiro a
causa da narcolepsia que padecía”.
O parágrafo anterior é ficticio, mais non así a enfermidade. A
narcolepsia é a única doenza neurolóxica que afecta de maneira
específica ao sono. As persoas que a padecen quedan durmidas de
súpeto, en calquera momento do día, independentemente da actividade
que están a facer. Ademais, cando experimentan unha emoción forte de
calquera tipo –enfado, alegría, un gol de Fran, que chiste máis bo– pode
desencadearse un ataque de cataplexía: subitamente pérdese o control
de todos os músculos, paralízanse, mais claro, non desaparece a forza
da gravidade, así que a persoa cae ao chan coma un saco de patacas,
aínda que totalmente consciente. En ambos os casos ao cabo duns
segundos ou minutos todo volve á normalidade.
Por que eses cambios bruscos? O sono e a vixilia son dous estados
mentais estables, regulados por complexas interaccións entre
determinados xenes, a actividade encefálica, o metabolismo xeral do
corpo e o ciclo de luz día-noite. Polo de agora, os fármacos que existen
para facilitar o sono na xente que ten problemas para durmir baséanse