Os dados do reloxeiro

ÉTICA E ESTÉTICA DO LUME
Árbores, plantas, insectos, aves, mamíferos e mesmo a calidade do ar e a
beleza paisaxística sofren, desaparecen ou morren a causa dos incendios
forestais. Loitamos contra o lume para manter toda esa riqueza mais as
cousas non son sempre como –nos– parecen. Os ecosistemas son moito máis
complexos do que acostumamos pensar e o estudo da evolución dos bosques
do planeta Terra está a revelar que, en condicións naturais, o lume pode ser
construtivo e até necesario.
Esas “condicións naturais” son cada vez máis difíciles de encontrar e a
maioría dos bosques que tapizan Galiza son explotacións controladas
polos seres humanos co obxectivo de obter beneficios –económicos,
paisaxísticos, etc. – a curto prazo. Moi curto prazo se falamos en termos
bioxeolóxicos: nestas condicións o lume é, desde logo, devastador e
pouco recomendable. Mais, fagamos o esforzo de observar a natureza
desde un punto de vista afastado dos nosos intereses, máis neutral.
Antropocentrismo
O funcionamento dos ecosistemas no planeta non está artellado para
que os seres humanos sintamos pracer ou gocemos, simplemente…
está. O sentido de beleza e harmonía reside nas conexións neuronais do
noso cerebro; os animais depredadores precisan matar a gadoupadas
lindas criaturas de postal de pelo algodonoso e os bosques precisan
reinventarse continuamente, renovarse e coller forzas, tarefa en que o
lume pode tornarse en aliado. O inimigo está nas nosas cabezas. O lume
non é necesariamente bo ou malo, simplemente produce un cambio, e
o cambio é a materia prima da fascinante diversidade da vida na Terra,
necesario para a saúde dos ecosistemas.