Os dados do reloxeiro

De como un explosivo creou os premios Nobel... 65
tecido muscular que rodea os vasos sanguíneos, facilitando a súa
dilatación.
Esquizofrenia química
Cando os científicos descubriron que a substancia implicada na acción
terapéutica da nitroglicerina era o óxido nítrico non daban creto. Até
entón ese gas era coñecido por ser unha das substancias máis
contaminantes producidas polos tubos de escape dos coches e tamén
polo seu papel no corpo como radical libre (os radicais libres son
substancias químicas moi reactivas, xeran enfermidades e aceleran o
envellecemento). Pois si, unha substancia química con dobre
personalidade, un Dr. Jekyll e Mr. Hyde que corrica polas nosas veas. As
investigacións dos últimos 25 anos sobre o óxido nítrico son, xa de por
si, outra historia espectacular. O premio Nobel en Medicina e Fisioloxía
do ano 1998 foi para tres científicos que se dedicaron a investigar as
propiedades do óxido nítrico no noso corpo. Agora sabemos que este
gas é o controlador do principal mecanismo vasodilatador do corpo
humano. Unha consecuencia destas investigacións foi o desenvolvemento
do fármaco Viagra, que potencia os efectos do óxido nítrico nos
vasos sanguíneos do pene, favorecendo a erección. Mais a película non
termina aquí xa que a lista de funcións deste gas non para de crecer. Hai
pouco que se descubriu que funciona no noso cerebro como
neurotransmisor: favorece a comunicación entre as neuronas.
O “colacao” das neuronas
No grupo de investigación da Universidade da Coruña do que formo
parte, Neurocom, estamos a investigar, entre outros proxectos, as
funcións do óxido nítrico no cerebro. Descubrimos que é importante
para a transmisión dos impulsos nerviosos que dan lugar á visión e
tamén que é unha das substancias que fan que espertemos cada mañá:
cando chega a hora de interromper o sono, un grupo de células libera
ese gas por toda a codia cerebral, excitando miles de millóns de
neuronas. Hummm... bos días.