Os dados do reloxeiro

38 Os dados do reloxeiro
Demasiada familia
Cada un de nós ten 2 pais, 4 avós, 8 bisavós, 16 tataravós, 32 tatara
tataravós…, de tal xeito que o número de antepasados duplícase en
cada xeración; o resultado deste crecemento exponencial lévanos a
situacións estrañas e asombrosas. Mirando 20 xeracións para atrás –uns
500 anos–, resulta que cada un de nós ten arredor de 1 millón de
parentes directos; e se imos até as 40 xeracións –hai uns 1000 anos–, o
número de familia que nos sae é de… máis de 1 billón de individuos!
Mais claro, iso é imposible: esa cantidade é maior que o número total de
seres humanos que existiron en toda a historia do planeta Terra. Aquí
hai algo que non cadra. Podemos fixarnos, para pór outro exemplo, nos
mozos galegos actuais: no ano 2003 Galiza tiña 2 751 094 habitantes,
dos cales uns 500 000 forman o grupo dos menores de 30 anos. Se
ignoramos os irmáns –para non repetir pais e resto de ascendencia–, a
cousa quedaría en algo máis de 250 000 mozos. Pois ben, hai tan só 12
xeracións, aló polo ano 1700, os antepasados de todos estes galegos
sumaban máis de 1000 millóns! O problema é que nesas datas Europa
tiña 95 millóns de habitantes e o mundo 680 millóns.
Xuntos e ben revoltos
Como se soluciona esta contradición? Moi fácil: todos temos parentes
comúns e, de acordo con esas cifras, moito máis preto do que podemos
intuír. A medida que miramos ao pasado as pólas das árbores
xenealóxicas crecen desbocadamente e mestúranse sen pudor unhas
coas outras, formando unha tupida rede, tanto como para meter a 1000
millóns de galegos nunha Europa con menos de 100 millóns de
habitantes. Como a poboación humana ten un tamaño finito, non é
preciso rebuscar moitas xeracións atrás para encontrar un punto de
unión entre dúas persoas calquera, ti e mais eu, por exemplo. O feito de
dar cun punto de unión de todas as ramas, cun individuo relacionado
con toda a humanidade actual, é só cuestión de meterse na máquina do
tempo e botar unha ollada. Canto hai que mirar para atrás?
Asombrosamente, moi pouco.
Para realizar esa experiencia e recrear as pólas do noso pasado, científicos
do MIT e da Universidade de Yale utilizaron simulacións con compu-