Os dados do reloxeiro

IN-SEGURIDADE
(Este texto, xunto con outros do libro, escribino durante unha tempada que
pasei en EE UU, nos anos 2002 – 2003).
Cambridge, na costa leste dos EE UU, dá refuxio a unha das maiores
concentracións de centros de investigación do mundo: universidades privadas,
empresas de biotecnoloxía e compañías de software e hardware florecen
nunha especie de xigantesco campus ao sudoeste de Boston. Por aquí as
prazas non teñen fontes, senón que levan nomes como Technology Square e
teñen as súas propias páxinas web. Moitos dos proxectos que se están a cocer
nestes laboratorios formarán parte da vida de miles de persoas nos vindeiros
anos. Humm, claro que si, mundo civilizado.
As propias universidades son unha especie de coelliño de indias, de
apartamento piloto que dá unha idea de como poden ser o resto dos
centros de ensino e parte da sociedade occidental dentro de cinco ou
dez anos, grazas ao resultado do traballo dun feixe de científicos.
Grazas? Para moitas cousas si –sanidade, comunicación, etc.– mais, en
moitos casos, máis ben desgrazas. Quero tratar, en particular, o tema
das liberdades individuais e da sensación de seguridade.
Problema solucionado
Aí van algúns datos sobre o que está a acontecer aquí. As previsións
indican un aumento desorbitado de cámaras de vídeo-vixilancia por
todos os cantos deste país, incluso dentro das oficinas, onde xa un 15%
das compañías non se conforma con ler as mensaxes de correo
electrónico do persoal, senón que controlan con cámaras o seu labor.
Incluíndo todos os métodos de vixilancia utilizados –cámaras, teléfono,
correo electrónico–, un 77% das compañías norteamericanas realiza