Os dados do reloxeiro

OS SONS IMPOSIBLES DA FÍSICA TEÓRICA
En moitas ocasións a observación dun fenómeno precede á explicación
teórica; primeiro vemos caer a mazá e entón razoamos, como? Mais na
ciencia ás veces a teoría, grazas á solidez das matemáticas e do método
científico, adiántase e é capaz de predicir a existencia de substancias ou
comportamentos aínda non observados. Neste segundo caso, a función dos
científicos non é explicar un fenómeno, senón encontralo. O efecto Doppler é
parte do noso mundo sonoro cotián, mais non así o chamado efecto Doppler
inverso, que foi predito en 1943 e acaba de ser observado no laboratorio por
primeira vez.
A plasticidade das ondas
Todos temos experimentado o efecto Doppler nas ondas sonoras cada
vez que un coche pasa a gran velocidade ao noso lado: fiiiiiiuuummmm!
Por que ocorre así? No século XIX o matemático e físico austríaco
Christian Doppler estudou a relación entre a fonte de son e o
observador; deduciu que a frecuencia das ondas –neste exemplo,
sonoras– é relativa e depende da velocidade da fonte respecto ao
observador. A medida que o coche se achega a nós as ondas sonoras son
comprimidas na parte de diante, polo que aumenta a súa frecuencia
–hai máis ondas por unidade de tempo– e escoitamos un son máis
agudo (fiiiiii...) que no caso de que o coche estivese parado. Pola contra,
no son emitido cara á parte de atrás do coche os intervalos entre as
ondas aumentan, diminuíndo a frecuencia e creando un son máis grave
(...uuummmm).