Os dados do reloxeiro

BREVE POSTA AO DÍA EN COSMOLOXÍA
E OUTROS ASUNTOS DO FOGAR
O ano 2003 será recordado con ledicia polos cosmólogos, científicos que teñen
a difícil tarefa de entender o Universo. As medicións realizadas polo WMAP
(Wilkinson Microwave Anisotropy Probe), un instrumento espacial da NASA,
puxeron fin a anos de disputas teóricas e permitiron coñecer con inesperada
precisión a idade, composición, velocidade de expansión e densidade do
Cosmos. Grazas a este proxecto coñecemos un pouco mellor o gran barco en
que vivimos, as súas orixes e o seu futuro.
Un globo que se infla
A comprensión do Universo é un dos grandes enigmas da historia da
humanidade. Desde os seus inicios a ciencia busca teorías que
expliquen a orixe e evolución de planetas, estrelas, galaxias e resto de
fauna cósmica; a orixe, en definitiva, de todos nós. A idea do Big-Bang
e de que o Universo está en expansión ten só 75 anos de antigüidade xa
que foi en 1929 cando Edwin Hubble deu a coñecer as súas medicións
indicando que as galaxias se están afastando de nós e que, ademais, fano
cunha velocidade proporcional á súa distancia: ou sexa, as estrelas e
galaxias que están máis lonxe afástanse a maior velocidade que as que
están máis preto. A esta relación entre distancia e velocidade
chamóuselle “constante de Hubble”.
Hai uns 5 anos os astrónomos ficaron sorprendidos ao descubrir que a
constante de Hubble era... inconstante. Chegouse á sorprendente
conclusión de que o Universo está a expandirse cada vez máis rápido –a
constante de Hubble está a aumentar– en lugar de ocorrer xusto o
contrario –debido á forza da gravidade e, tamén, ao sentido común–.
Para explicar esta observación propúxose a existencia dunha enerxía