situ hibridizasyon yöntemi i - Çukurova Üniversitesi

Rekürren Nevüs (Psödomelanom)
Halo Nevüs
2.3.1. Melanositik Nevüsler
Melanositik nevüsler doğumla birlikte ve yaşamın birinci yılından itibaren klinik
olarak görünür hale gelirler. Nevüslerin birçoğu iki ve altı yaş arasında ortaya çıkarken
bu süre yirmi yaşa kadar uzayabilir. Nevomelanosit ya da nevüs adını alan bu lezyonlar
hücrelerin dendritik uzantılarını ve pigmenti komşu hücrelere iletme özelliğini
kaybetmesiyle oluşur. 34,35 Melanositik nevüsler zaman içinde büyüme, kendiliğinden
gerileme, aktivasyon veya malign dönüşüm gösterebilirler. 12 Zaman içinde yavaşça ve
simetrik olarak büyürler. Yaşamın ikinci ve üçüncü dekadında en fazla sayıya ulaşırlar.
Yaş ilerledikçe regrese olur ve yedinci-sekizinci dekadda kaybolurlar 36,37
Klinik görünümü birbirinden ayrılan melanositik nevüsler histopatolojik olarak
junctional nevüs, compound nevüs ve intradermal nevüs olmak üzere üç gruba ayrılır.
Melanositik nevüsler önce junctional nevüs olarak başlamakta, zamanla yuvalar ve
kordonlar oluşturup dermise doğru büyüyerek compound nevüse dönüşmektedir ve
nihayet lezyonlar yaşlandıkça epidermal komponentin kaybolarak ve intradermal nevüs
oluşmaktadır. 38
Nevüslerin etyolojisi halen tam olarak bilinmemektedir. Nevüsler ailesel kökenli
olabilir. 39 Nevüs gelişiminde rol oynayan önemli etiyolojik faktörler genetik, yaş, deri
tipi, güneş ve ultraviyole ışınları, hormonlar ve immunosüpresyon olarak sayılabilir. 40,41
Melanositik nevüs gelişiminde esas çevresel risk faktörü ultraviyole ışığıdır ve özellikle
hayatın ilk iki yılındaki güneş ışınıyla temasın miktarı ve yoğunluğu edinsel melanositik
nevüs oluşma sıklığını arttırmaktadır. 40,41,42 Nevüs gelişiminde genetik özellikler de
önemli bir yer tutmaktadır. İkiz çalışmalarında ve deri malign melanomu olan kişilerin
aile bireylerinde nevüs yoğunluğu ve toplam nevüs sayısında artış saptanmıştır. 42,43
Nevüslerin klinik görünümleri önemli derecede değişkenlik gösterir. Patolojik
varyantlara ilave olarak beş klinik tip tanımlanabilir: (a) yassı lezyonlar, (b) hafifçe
kabarık, sıklıkla ortası kabarık kenarları yassı lezyonlar, (c) papillamatöz lezyonlar, (d)
kubbe şeklinde lezyonlar ve (e) pedinküle lezyonlar. İlk üç tip her zaman pigmentedir.
Diğer ikisi pigmentli olabilir ya da olmayabilir.
9