situ hibridizasyon yöntemi i - Çukurova Üniversitesi

-Bu yöntem istatistiksel olarak doğru sonuca ulaşmak için çok sayıda hücredeki
sinyallerin manuel sayılmasını gerektirdiğinden zaman kaybı ve iş yüküne yol
açmaktadır. Melanositik lezyonlarda kullanılan dört renkli FISH probu için her olguda
dört kromozomal anomaliye (RREB, CCND1, MYB amplifikasyonu ve MYB kaybı ) ait
dört sinyalin sayılması gerekmektedir. Bununla birlikte otomatik sayma yöntemlerinin
geliştirilmesi, analizi kolaylaştırmaktadır. 4
- Parafin kesite uygulanan FISH yöntemi ile ilgili önemli endişelerden biri de,
özellikle kromozomal kayıpların değerlendirilmesi için kullanıldığında yanlış pozitif
sonuca yol açabilmesidir. 164 Kontrol probu olarak sentomerik prob kullanılması ile
delesyonların sağlıklı olarak değerlendirilmesi sağlanabilmektedir. Çalışmamızda MYB
kaybının değerlendirilmesinde de sentomerik prob kullanılmıştır.
-Desmoplazi ve inflamasyon içeren ve çok küçük boyutlu melanositik
lezyonların veya fokal in situ odak içeren lezyonların FISH analizi ile değerlendirilmesi
genellikle zordur. Bu problem H&E boyalı preperatlardaki lezyonlu alanın
fotoğraflanması ve FISH işleminden sonra H&E görüntüleri ile DAPI paternlerinin
karşılaştırılması ile çözülebilmektedir. 161
FISH testinin ve bu panelin içerdiği kromozomal anomalilerin melanomlardaki
prognostik anlamı ile ilgili literatürde sınırlı sayıda çalışma mevcuttur. Bu
çalışmalardan ilki testin geliştirildiği çalışma olup, bu çalışmada FISH pozitif ve negatif
olgular ile sağkalım arasında önemli derecede fark bulunmuştur (p=0,003). North ve
ark.’nın yaptığı çalışmada ise 144 primer melanoma 4 renkli FISH testi uygulanmış ve
metastatik hastalık gelişimi ve ölüm riski değerlendirilmiştir. FISH pozitif olgularda
metastatik hastalık veya melanoma bağlı ölüm riski, FISH negatif olgularla
karşılaştırıldığında önemli oranda artmış olarak bulunmuştur. 165 Çalışmamızda FISH
testi sinyal parametrelerinin prognostik anlamını değerlendirmek için FISH testi ve her
bir parametreye ait sinyallerin pozitif ve negatifliği ile sağkalım oranları karşılaştırılmış
olup, anormal RREB oranı (kazanım ve kayıp) ve MYB kaybı oranı pozitifliği ile
sağkalımda azalma arasında kuvvetli bir ilişki saptanmıştır (sırasıyla p=0,0001ve
p=0,004). Anormal RREB oranı pozitif olanlarda ölüm riski, negatif olanlara göre 85
kat fazla iken; MYB kaybı oranı pozitif olanlarda negatif olanlara göre ölüm riski 4 kat
fazla olarak bulunmuştur. CCND1 amplifikasyonu ve MYB amplifikasyonu pozitifliği
ile sağkalımda azalma arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlılık sınırında olduğu
84