Proceedings Book / Bildiri Kitabı - Orman Fakültesi - Süleyman ...

2 nd International Non-Wood Products Symposium 8-10 September 2011 - Isparta/TURKEY
ise Denizli ve Uşak’ta Aralık, diğer istasyonlarda
Ocak ayıdır.
Yıllık ortalama yağış miktarları İzmir’de 748,5
mm, Manisa’da 718,7 mm, Aydın’da 647,6 mm,
Denizli’de 584,8 mm, Muğla’da 1189,1 mm ve
Uşak’ta 562,6 mm’dir. Yağış rejimi KİSY (Kış,
İlkbahar, Sonbahar, Yaz) şeklindedir. Yaz
yağışları toplamı İzmir’de 6,1 mm, Aydın’da 13,2
mm, Manisa’da 8,7 mm, Denizli’de 61,5 mm,
Muğla’da 35,6 mm, Uşak’ta 49,9 milimetredir
(veriler Türkiye Devlet Meteoroloji İşleri Genel
Müdürlüğünden alınmıştır).
Emberger Akdeniz iklim tipinde kurak devreyi
hesaplamak için bir indis (S) geliştirmiştir. Buna
göre S = PE/M. S değerinin 5’ten küçük olduğu
yerlerde iklim Akdenizlidir (Akman 1993).
Çalışma alanındaki bütün istasyonlarda yapılan
hesaplamalarda S değerleri 5’ten küçüktür, yani
çalışma alanında iklim Akdenizlidir. Emberger’in
Q değerlerine göre iklim tipleri İzmir, Aydın,
Manisa ve Denizli’de Yarı Kurak Akdeniz İklimi,
Muğla’da Az Yağışlı Akdeniz İklimi ve Uşak’ta
Kurak Akdeniz İklimidir.
2.2 Metot
Çalışmada Özel ve ark. tarafından 2006 yılında
sonuçlandırılan “Ege Bölgesi Maki Alanlarında
Bitki Toplumları İle Yetişme Ortamları
Arasındaki İlişkiler” isimli çalışmanın vejetasyon
bilgileri kullanılmıştır. Bu bağlamda mevcut
vejetasyon tablolarından ve konuyla ilgili
yayınlardan yararlanılarak öncelikle ekonomik
önemi olan türler belirlenmiştir. Daha sonra ilgili
yayınlar taranarak (Baytop, 1999, Eyüboğlu ve
ark., 1983, Ertuğ, 2004; Ertaş, 2007; Heywood et
al., 1999; Karahan, 1998; Özhatay 1997; Tanker
ve ark., 2004; Uluocak, 1979; Uluocak, 1984;
Koçyiğit Ve Özhatay ve ark., 2006; Yaldız Ve
Ark., 2010; Yılmaz, 2010) bu türlerin kullanım
amaçları, tıbbi (ilaç veya drog olarak kullanılan),
gıda (yiyecek ve içecek), yem, ticari (herhangi bir
amaçla ticareti yapılan, örn. boyacılık, deterjan
sanayi vb), odun ürünü (yakacak, yapacak),
peyzaj, arıcılık ve zehirlilik şeklinde
sınıflandırılmıştır.
3. BULGULAR
Ege Bölgesinde maki, genel olarak deniz
kenarından 600-700 m, yer yer de 1000–1100 m
yükseltilere kadar çıkmaktadır. Bu yükseltiler
arasında mevcut maki toplulukları, Quercus
coccifera L., Arbutus unedo L., Arbutus
andrachne L., Phillyrea latifolia L., Juniperus
phoenicia L., Juniperus oxycedrus L., Erica
manipuliflora Salisb. ve Pistacia lentiscus L.
türlerinin baskın olduğu topluluklar şeklinde
görülmektedir. Bunların dışında yaygın olan
türlere örnek olarak Olea europea L., Pistacia
terebinthus L., Spartium junceum L., Ceratonia
siliqua L., Calicotome villosa (Poiret) Link. vb
sayılabilir (Özel ve ark., 2006).
Bu alanlarda belirlenen bitki türleri arasından
ekonomik öneme sahip bitkiler belirlenmiş ve
aşağıda listelenmiştir (Tablo 1). Tabloda da
görüldüğü gibi çalışma alanında 59 familyaya ait
235 adet ekonomik önemi olan tür belirlenmiştir.
Bu sayı çalışmada belirlenen türlerin % 31’ine
tekabül etmektedir. Yani maki alanlarındaki
türlerin 1/3’ünün ekonomik önemi vardır.
Bunların 148 adedi tıbbi amaçlı kullanıldığı
belirlenen türler olup, 55 adedi gıda, 51 adedi de
yem amaçlı kullanılmaktadır. 30 adedi peyzaj
amaçlı, 5 adedi odun üretimi amaçlı
kullanılmaktadır. 12 adedinin zehirli olduğu
bilinmekte olup, 5 adedi de arıcılık açısından
önemlidir. Bunların dışında 51 adedinin de ticari
açıdan öneminin olduğu belirlenmiştir. Sayıların
toplamının 237’den fazla olması bazı türlerin
birden fazla işlevi olmasından kaynaklanmaktadır.
Konuyla ilgili yapılan çalışmalar incelendiğinde
bu sayıların oldukça yüksek olduğu görülmektedir.
Bu bağlamda maki alanlarının ekonomik türler
açısından zengin olduğu rahatlıkla söylenebilir.
Ayrıca türlerin alanlar içinde dağılımına
bakıldığında da türlerin çalışma yapılan noktaların
hemen hemen tamamında yaygın olduğu
belirlenmiştir. Sadece alan içindeki yoğunlukları
farklılık göstermektedir.
211