49-50

türk tabipleri birliðim e s l e k i s a ð l ý k v e g ü v e n l i k d e r g i s iÖrneğin Ulusal İstihdam Stratejisi, genelliklesanıldığı gibi yalnızca esnek-güvencesiz çalıştırmabiçimlerinin yaygınlaştırılması ile sınırlı değildir,aileden eğitime, il özel idarelerinden sosyal politikalara,kadın, genç, kürt, engelli, kent yoksulupolitikalarına kadar kapsamına alır. “Aktif İşgücüPiyasası Programı” (Ulusal İstihdam Stratejisi Belgesi’ninde temelini oluşturuyor), tıpkı sermayeninçalıştırdığı işçinin tuvalette geçirdiği saniyeleri bilekayıp sayması gibi, kafa emekçisi, kamu emekçisi,ev kadını, kürt, öğrenci, çocuk, emekli, engelli,kent yoksulu… sermaye birikimini doğrudanbüyütmeyen, azami artıdeğer üretmeyen herkesi,her kurum ve ilişkiyi kayıp ve yük olarak gören,sermayenin birikim krizi adına ilan edilmemiş birazami çalışma ve rekabet seferberliğidir.Bu kapsamda eşgüdümlü dönüşümü örgütleyebilecektek aygıt, tüm topluma dal budak sarmışkollarıyla burjuva devlettir. Fakat eski biçimiyledeğil. Burjuva devletin sermaye birikimini, yanitoplumsal üretim ilişkilerini, dolayısıyla tüm toplumuyeni bir temelden örgütleyebilmesi için, öncekendisini bu doğrultuda yeniden örgütleyebilmesigerekir. Şu basit nedenle ki, sermaye birikimininkrizi, sınıflar arası, eşitsiz gelişen sermaye kesimleriarası, küresel odaklar arası güç çatışmalarıyla kaçınılmazolarak devleti de krize iter. Devlet, sermayebirikiminin yeni bir temelden örgütlenmesininhem tıkayıcısı hem de bunu gerçekleştirebilecekbiricik siyasal-yönetsel aygıttır. Sermaye birikimindekiher yapısal tıkanma, giderek daha kapsamlıbir dönüşüm isteyen sermaye kesimleri ile, mevcutüretim organizasyonu ve güç ilişkilerinin revizeedilerek konsolide edilmesinden yana olan sermayekesimleri arasında bizzat devlet üzerinde veiçindeki güç çatışması, devleti altüst eder. Bu sermayeiçi çatışmalar birkaç yıla, bazan daha uzunsürelere yayılabilir, fakat genellikle, eninde sonundabirinciler kazanır. Oluşan yeni burjuva mali oligarşikiktidar bloğu, devleti yeniden dizayn eder.Burjuva güçler çatışması sürecinde kitlelere;“hukuk devleti”, “ileri demokrasi, barış, adalet”,“işçilere yeni haklar” vb türünden- ne vaat ederlerseetsinler, devletin yeniden dizaynı, kaçınılmazolarak daha büyük bir burjuva mali oligarşik güçyoğunlaşması ve merkezileşmesi, işçi sınıfı ve kitlelerinçalışma, yaşam, yönetilme koşullarının ağırlaşmasıile sonuçlanır. Çünkü sermaye birikiminin,dolayısıyla sömürü ve yağmanın bir üst düzeydenörgütlenmesi, yanısıra bu süreçte tarihsel mücadeleinisiyatifi ve istemleri artan kitlelerin yenidenzapturapt altına alınması ve en sonu burjuva güçlerçatışmasının doğurduğu koşullar ve egemenlikhegemonyakrizinin çözülmesi, mali oligarşik güçyükseltimini de zorunlu kılar.Sermayenin yeni birikim stratejisi de, fiili vegüce dayalı despotik bir karakter taşımaktadır.Toplumun giderek daha geniş kesimlerini giderekdaha dibe çeken bir total sömürü anaforu gibi ilerleyen,işçilerin tüm yaşam enerjisini söküp alan,tüm haklarını gasp eden, tüm zamanlarını sermayenindolaysız kontrolüne altına alan, toplumsalçalışma yeteneğini asalak aracılar tarafından alınıpsatılabilen, kullanılıp atılabilir, kolayca tahrip veimha edilebilir en değersizleştirilmiş bir metayaindirgeyen bir emek organizasyonu, baskısız ve zorsuzgerçekleştirilemez.Kapitalist üretim ilişkileri, uzlaşmaz sınıf karşıtlığınıntemelidir. Sınıf mücadelesinin temel sorunlarıise ancak politik alanda, sınıflar arası güç veiktidar ilişkileri bağlamında çözülebilir. Belli birüretim ilişkisindeki her ciddi değişim, o üretim ilişkilerinindüzenleyicisi ve yeniden üreticisi olandevleti de krize iter. Fakat üretim ilişkilerinin yenidenörgütleyicisi de yine devlettir. Bu yüzden üretimilişkileri ile iktidar ilişkileri (devlet) arasındakitarihsel-diyalektik bağı kavramak, sınıf mücadelesindeçok kritik bir önem taşır.AKP Hükümetinin rejim çatışması ve seçimlerigözeterek Ulusal İstihdam paketlerinden bazılarınıötelemesi, bazılarını bir nebze yumuşatmasıkimseyi yanıltmamalıdır. Paketlerin çoğu fiilenuygulamadadır. Neoliberal despotik çalışma rejimizaten ulaştığı yaygınlık koşullarında, çok katmanlı,çok parçalı, bireysel sözleşmeye dayalı işçi kitleleriarasında rekabeti büyüterek, kendiliğinden yenidenüretilir hale gelmiştir. (16) Örneğin her asgariücret düşürümü, eskiden fazla mesaiye karşı direnenişçileri günde 20 lira fazlası için fazla mesaiyikendileri ister hale getirmekte, 12 saatlik işgününü“kendiliğinden” standartlaştırmaktadır. 2001 ekonomik-siyasalkriz ve yeniden yapılandırma çerçevesindehükümet olan AKP’nin ilk büyük icraatlarındanbirinin 2003 tarihli Yeni İş Kanunu olduğuunutulmamalıdır. Devlet sarsıntılar içindeyken,Yeni Taşeronluk düzenlemesi ve Kadın İstihdam +32Temmuz-Aralık 2013