Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi ... - Zespół Downa

Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymistosować szeroko rozumianą zasadę poglądowości i przedstawiać zagadnieniana konkretnych przykładach odwołujących się do wydarzeń, których byli uczestnikamioraz demonstrowania omawianych tematów za pomocą ilustracji, modeli,zdjęć, itp. Należy stosować symulacje lub inscenizacje, które wzbudzają zainteresowanieuczniów.Granicą ich możliwości intelektualnych jest poziom odpowiadający orientacyjniedzieciom 11–12-letnim o prawidłowym rozwoju umysłowym. Także inne zaburzeniamyślenia powodują znaczące trudności edukacyjne: sztywność myślenia,wolne tempo, myślenie mało samodzielne. Dlatego też najczęściej poza zasięgiemich możliwości poznawczych są treści o charakterze abstrakcyjnym, wymagającelogicznego myślenia, wyciągania wniosków, abstrahowania i samodzielnychrozwiązań.Trudności edukacyjne uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkimwynikają także z zaburzeń koncentracji uwagi, ubogiego zasobu słów, niejasnych,niedokładnych wrażeń zmysłowych, zaburzonej pamięci logicznej. W organizowaniuprocesu edukacyjnego należy również mieć na uwadze problemy tychuczniów w sferze uczuciowo-emocjonalnej i w zakresie zachowań społecznych.Proces nabywania wiedzy przez tych uczniów jest znacznie utrudniony. Wynikato z faktu, że zarówno ich funkcjonowanie poznawcze jak i proces myśleniaoraz podejmowana działalność praktyczna są ograniczone. Poszczególne funkcjepsychiczne rozwijają się wolniej i nie osiągają pełnej dojrzałości. Myślenie pozostajew fazie konkretno-wyobrażeniowej (operacje myślowe odwołują się dokonkretu). Najbardziej upośledzony jest rozwój myślenia abstrakcyjnego, brakjest wyższych form myślenia. Charakterystyczna jest nieudolność syntetycznegoujmowania zdobytych wiadomości i wiązania ich w logiczną całość, z czego wypływaubóstwo wnioskowania i sądów. Spostrzeganie cechuje globalne ujmowaniefaktów. Zakres spostrzegania jest wąski, tj. w tym samym czasie dzieckolekko upośledzone umysłowo spostrzega mniej przedmiotów, niż dziecko z rozwojemprawidłowym. Zaburzenia spostrzegania wiążą się ze słabo rozwiniętąfunkcją analizy i syntezy. Dominuje uwaga mimowolna, choć wraz z wiekiemi nauczaniem wzrasta trwałość uwagi dowolnej. Uwaga często bywa rozproszonai przyciągana przez bodziec intensywniejszy lub niezwykły. Mała jest podzielnośćuwagi. Słabo rozwinięta pamięć powoduje trudności z zapamiętywaniemi odtwarzaniem. Nowy materiał przyswajany jest bardzo wolno i wymaga wielokrotnychpowtórzeń. Zaburzona jest głównie pamięć logiczna, mniej zaś mechaniczna.Mowa w upośledzeniu lekkim często pod względem formy i składninie różni się od mowy dzieci w normie intelektualnej. Stwierdza się uboższy zasóbsłów przy przewadze słownictwa biernego nad czynnym. Emocje uczniówz upośledzeniem umysłowym charakteryzują się sztywnością oraz małym zróżnicowaniem.Słabo jest rozwinięta zdolność opanowywania popędów, występuje17