Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi ... - Zespół Downa

Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymignęły dojrzałości szkolnej, dopuszcza się wydłużenie okresu wychowania przedszkolnego.Przedszkole powinno zapewnić optymalne warunki rozwoju każdego dziecka.Dlatego też dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi powinny być objętezajęciami specjalistycznymi, zarówno indywidualnymi, jak i grupowymi z zakresumiędzy innymi: wspierania komunikacji i rozwoju społeczno-emocjonalnego,wspomagania rozwoju poznawczego i motorycznego. Realizacja treści podstawyprogramowej powinna przebiegać w oparciu o indywidualny program edukacyjnyuwzględniający wspólne, skoordynowane działania nauczycieli i specjalistówpracujących z dzieckiem (np.: oligofrenopedagog, tyflopedagog, surdopedagog,surdologopeda). Takie kompleksowe oddziaływania pedagogiczne pozwoląwzmocnić rozwój dziecka, zwiększyć zakres jego wiedzy i umiejętności orazumożliwić utrwalenie nabytych wiadomości, które stanowią podstawę kształceniana kolejnych etapach edukacyjnych.Dzieci posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego mogą być objętewychowaniem przedszkolnym do końca roku szkolnego, w roku kalendarzowym,w którym dziecko kończy 10 lat (od 1 września 2012 roku – 8 lat). O zakwalifikowaniudziecka do danej grupy przedszkolnej powinien decydować główniepoziom jego funkcjonowania psychofizycznego i społecznego, a nie wiek.3.2. Komentarze do poszczególnych obszarów wyodrębnionych w Podstawieprogramowej wychowania przedszkolnego• Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymii dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowychNauczyciel powinien systematycznie kształtować gotowość dzieci do nawiązywaniainterakcji, odpowiadania na kontakt zainicjowany przez drugą osobę,z zachowaniem przez dziecko własnego bezpieczeństwa. Szczególne trudnościw zakresie mówienia/przekazywania i rozumienia/odbierania informacji mogąmieć dzieci z wadą słuchu, z zaburzeniami mowy, z niepełnosprawnością ruchową,autyzmem oraz dzieci z upośledzeniem umysłowym. Dziecko powinnouczyć się wykorzystywania różnych rodzajów kontekstów (semantycznego, interpersonalnego,instrumentalnego i wyobrażeniowego) do interpretacji kierowanychdo niego wypowiedzi. Nauczyciel musi zdawać sobie sprawę, że nieprzestrzeganiereguł w sytuacjach społecznych przez dziecko z niepełnosprawnościąmoże być wynikiem ich niezrozumienia. Dlatego też sposób przedstawienia regułpowinien dostosować do możliwości odbioru komunikatów przez dziecko.Sytuacje edukacyjne powinny uświadamiać możliwości i ograniczenia dziecka59