Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi ... - Zespół Downa

Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymiciowych. Wyraża się w negatywnym stosunku do norm społecznych i uznanychspołecznie wartości, stanowiącym główny syndrom tego zjawiska (wskazuje siętakże na nieumiejętność asymilacji, akomodacji oraz identyfikacji z celami i wartościami).Jest wyrazem trudnej wewnętrznej sytuacji jednostki społecznie niedostosowanej,a trudności wychowawcze wynikające ze społecznego niedostosowaniacechuje znaczna trwałość postaw aspołecznych.Pojęcie zagrożenia niedostosowaniem społecznym wiąże się z oceną stosunkowomniejszego nasilenia i mniejszej częstotliwości manifestacji przejawówniedostosowania społecznego. Wspólnym elementem różnorakich definicji niedostosowaniaspołecznego jest ich odnoszenie się do zachowań ludzi, które pozostająw jaskrawej sprzeczności z powszechnie uznawanymi normami i oczekiwaniamispołecznymi. Są to wszelkie negatywne lub nieadekwatne reakcjejednostek na wymogi i zakazy zawarte w przypisanych im rolach społecznych.Są to zachowania podważające funkcjonalność każdego układu społecznego,powodujące jego dezorganizację lub bezpośrednio zagrażające społecznie uznawanymwartościom, takim jak rozwój i autonomia ich członków.Proces społecznego nieprzystosowania może wykształcić się w trojaki sposób:• powstaje na zasadzie utrwalonych reakcji na sytuacje stresowe,• występuje wówczas, gdy dziecko uczy się w najbliższym środowiskunorm i zachowań niezgodnych z podstawowymi zasadami współżyciaspołecznego,• jest wynikiem nawykowych niewłaściwych reakcji nabytych przez uczeniezachowań niezgodnych z normami współżycia społecznego.Obecnie mówi się o tym, że czynniki biologiczne tworzą tzw. układ podatnościna określony typ zaburzeń. O tym, czy owo zaburzenie wystąpi, w jakim czasiei z jaką siłą, decyduje rodzaj doświadczeń jednostki, jakie nabywa ona w różnorodnychinterakcjach społecznych.Generalnie niedostosowanie społeczne jednostki uzależnione jest od występowaniaczynników, które możemy podzielić na dwie zasadnicze grupy:• czynniki biopsychiczne, którymi są przede wszystkim uszkodzenia lubschorzenia centralnego układu nerwowego, a także zaburzenia endokrynologiczne,powodujące zaburzenia osobowościowe i wynikające stądtrudności w dostosowaniu się do społecznych warunków,• czynniki tkwiące w środowisku społecznym.51