Dziady Dziady Poema Upiór¹

Krew?
Nie na polu bitwy, lecz pod ręką kata,
Nie od miecza, lecz tylko od pałki i bata.
Rozmawiają ciszej
PR OIU
To bal był taki świetny, i wojskowych wiele?
Dworzanin, Dama
Ja słyszałem, że było pusto jak w kościele.
Owszem, pełno —
I świetny?
O tym mówić długo.
Służono najniezgrabniej, choć z liczną usługą;
Nie miałem szklanki wina, ułamku pasztetu,
Tak zawalono całe wniście do bufetu.
W sali tańców zgoła nic nie ugrupowano,
Jak na raucie angielskim po nogach deptano.
Bo to był tylko jeden z prywatnych wieczorów.
Przepraszam, bal proszony — mam dotąd bilety.
wyjmuje inwitacje¹⁵⁹ i pokazuje, wszyscy przekonywają się
Tym gorzej; pomieszano grupy, toalety,
Nie można było zgoła ocenić ubiorów.
Odtąd jak Nowosilcow wyjechał z Warszawy,
Nikt nie umie gustownie urządzić zabawy:
Nie widziałam pięknego balu ani razu.
On umiał ugrupować bal na kształt obrazu;
łycać mięy męczyznami śmiec
Śmiejcie się, Państwo, mówcie, co się wam podoba,
A była to potrzebna w Warszawie osoba.
PR DRWI
Naród, Patriotyzm
¹⁵⁹inwitacje — zaproszenia.
Dziady 105