Dziady Dziady Poema Upiór¹

.
pokazując sięa Piotra
Ten ksiądz poczciwy mówił; on tygodni tyle
Biega, błaga, lecz nie chcą wpuścić i na chwilę.
Spytaj księdza, on powie…
patrząc bystro na sięa
To on wie? — poczciwy! —
No zgoda, zgoda, — dobrze, — Cesarz sprawiedliwy;
Cesarz księży nie wzbrania, owszem sam posyła,
Aby do moralności młodzież powróciła.
Nikt jak ja religiji nie ceni, nie lubi —
Religia
wzdyca
Ach, ach, brak moralności, to, to młodzież gubi.
bien²¹⁰, żegnam więc Panie.
.
do Panny
Ach, Panienko droga!
Wstaw się ty jeszcze za mną, ach, na rany Boga!
Mój syn mały; — rok siedzi o chlebie i wodzie,
W zimnym, ciemnym więzieniu, bez odzieży, w chłodzie.
stil possible ²¹¹
w ambarasie²¹²
Jak to, jak to? on rok siedział?
Jak to, imaginezous²¹³ — jam o tym nie wiedział!
do Pelikana
Słuchaj, trzeba tę sprawę najpierwej rozpatrzyć,
Jeśli to prawda, uszy komisarzom natrzyć.
do Rollisonowej
oyez tranuille²¹⁴, przyjdź tu o siódmej godzinie.
.
Nie płacz tak, pan Senator nie wie o twym synie,
Jak się dowie, obaczysz, może oswobodzi.
.
uradowana
Nie wie? — chce wiedzieć? o, niech mu Pan Bóg nagrodzi.
Ja to zawsze mówiłam ludziom: — być nie może
Tak okrutny, jak mówią, on stworzenie boże,
On człowiek, jego matka mlekiem wykarmiła —
Ludzie śmieli się; widzisz, jam prawdę mówiła.
do enatora
²¹⁰ bien — A więc.
²¹¹stil possible — Czy to możliwe?
²¹²w ambarasie — w zakłopotaniu.
²¹³imaginezous — wyobraź Pani sobie.
²¹⁴soyez tranuille — bądź Pani spokojna.
Dziady 121