Dziady Dziady Poema Upiór¹

Ale stój, stój, mój księże, stój, już dosyć tego;
Tylko, księżuniu, nie męcz na próżno: — czyś szatan,
Żeby tak męczyć!
.
Ktoś ty?
Lukrecy, Lewiatan,
Voltaire, lter Fritz, egio sum.
.
Coś widział?
Zwierza.
.
Gdzie?
.
W Rzymie.
Nie słucha mię — wróćmy do pacierza.
modli się
Ale słucham.
.
Gdzieś widział więźnia?
Mówię, w Rzymie —
.
Kłamiesz.
Księże, na honor, na kochanki imię,
Mej kochanki czarniutkiej, co tak do mnie wzdycha —
A wiesz ty, jak się zowie moja luba? — Pycha.
Jakiś ty nieciekawy! —
Kuszenie, Pycha, Pokora
.
do siebie
Przeciwią się duchy;
Upokórzmy się Panu i zróbmy akt skruchy.
modli się
Ale co tam masz robić, ja sam stąd wyruszę,
Przyznaję się, że wlazłem niezgrabnie w tę duszę.
Tu mnie kole — ta dusza jest jak skóra jeża,
Włożyłem ją na wywrót, kolcami do kiszek.
sią modli się
Dziady 91