MIĘDZYNARODOWE WARSZTATY TRANSGRANICZNE

10
sach oraz dofinansowywane projekty zachowania
genów drzew leśnych, szczególnie świerka autochtonicznego
Gór Izerskich oraz ochrony nowo
nasadzonych kultur w Górach Izerskich. Istotna
była również wiedza o strukturach zarządów lasów
i ochrony przyrody w trzech krajach. Za tymi
ważnymi pierwszymi latami współpracy stoi wiele
nazwisk Bałazy (PL), Malina i Ullmann (CZ),
Mannigel i Geyer (D).
Od samego początku grupa EUREX Lasy zajmowała
się ochroną przyrody w lesie, szczególnie
zachowaniem zagrożonych ekosystemów i gatunków.
Nie pomijano przy tym kontrowersyjnych
opinii leśników i ekologów. Przecież otwarte,
rzeczowe informacje stanowią podstawę wzajemnego
zrozumienia. Informacje, znajomość przedmiotu
i zrozumienie są podstawą dla rozwiązań.
W kolejnej fazie na pierwszym planie było
zgłębianie tematów istotnych dla wszystkich
trzech stron. Tutaj należy wspomnieć o 1-szej
konferencji w Rotstein na temat „Wapniowania
ochronnego gleby” w 2002 roku, gdzie ten istotny
dla sanacji lasów, lecz kontrowersyjny temat był
omawiany na wysokim poziomie przez naukowców
i leśników praktyków. Wyniki zebrano w interesującym
wydawnictwie pokonferencyjnym.
Równocześnie temat „Edukacja ekologiczna
i pedagogika leśna” przesunęły się bardziej w centrum
uwagi. Istniał konsensus, co do tego, że takiego
nieprawidłowego rozwoju, jaki miał miejsce
w Trójstyku, można by uniknąć tylko porywając za
sobą ludność, m. in. przez uświadamianie dzieci
i młodzieży. We wszystkich trzech krajach są już
pierwsze dobre oznaki, nawet, jeżeli leśnictwo
i ochrona przyrody nie zawsze ze sobą współpracują.
Potem rozszerzono zakres tematyczny.
Częściej rozmawialiśmy także o zwykłych zadaniach
gospodarki leśnej, np. o rynku drewna, pielęgnacji
i rewitalizacji lasu.
gd z i e j e s t e ś My dzisiaj?
Lasy w Euroregionie są znowu zielone. Jako
niemiecki leśnik wyrażam wielkie uznanie dla znaczących
osiągnięć w dziedzinie kultury lasu, dokonanych
przez naszych polskich i czeskich kolegów.
Wymiana informacji możliwie jak najkrótszą
drogą bezpośrednio w Euroregionie idzie dobrze,
także pomiędzy grupami roboczymi. To potwierdziło
się np. po huraganie „Kyrill” w styczniu 2007
roku, gdzie szybko w nieskomplikowany sposób
wymieniliśmy informacje o rozmiarach szkód i o
rynku drewna.
Obok wielu własnych działań w zakresie
kształcenia ekologicznego i promocji leśnej coraz
częściej przeprowadzamy wspólne wydarzenia.
Przedstawienie metod różnych w każdym z krajów
jest bardzo wartościowe, ponieważ stale pojawiają
się innowacyjne i interesujące pomysły.
Ogłoszenie roku 2011 przez ONZ
Międzynarodowym Rokiem Lasów stanowi dobry
katalizator wspólnych działań. Przykłady dwu–
lub nawet trójstronnych wydarzeń, przeprowadzonych
w 2011 r.:
• wspólna wycieczka grupy roboczej UE po leśny
materiał rozmnożeniowy (CZ-PL-D),
• Dolnośląski Festiwal Leśny we Wrocławiu (PL-
D),
• Konferencja Leśna na temat „Jak ucieka czas
lasu i człowieka” na zamku Frydlant z otwarciem
czesko-niemieckiej wystawy (CD-D),
• Dzień Saksonii w Kamenz (D-PL),
• Festiwal Dary Lasu w Lwówku Śląskim (PL-D).
Jednakże widzimy też kilka problemów i potrzebę
działania naszej grupy EUREX na przyszłość.
Mają one po pierwsze charakter merytoryczny:
– wzmożone wykorzystywanie gospodarcze
lasu, także dla zaopatrzenia w energię, stoją
w coraz większej sprzeczności z trwałym
zachowaniem i zrównoważonym rozwojem
funkcji lasu służącej dobru ogólnemu (np. gospodarce
wodnej, wykorzystaniu do wypoczynku),
– w szczególności traktowanie wartościowych
terenów leśnych, np. sieci NATURA 2000 jest
różnie postrzegane przez leśnictwo i ochronę
przyrody.
Ale chodzi też o kwestie wielostronnej komunikacji
i zrozumienia:
– niewystarczająca znajomość języka ojczystego
innych partnerów utrudnia zrozumienie,
– zmiany w organizacji administracji (szczegól-