MIĘDZYNARODOWE WARSZTATY TRANSGRANICZNE

jac e k ja k u b i e c
oc h r o n a z a b y t k óW –
W a ż n y p r i o r y t e t eu r o r e g i o n u
neiSSe-niSa-ny S a
O tym, że dziedzictwo przeszłości w wielokulturowym
obszarze, tworzącym dziś nasz Euroregion
to jego wielkie bogactwo i cenny atut rozwojowy,
jego twórcy przekonani byli od początku.
Już w memorandum konferencji „Dreiländereck”
(maj 1991 r.) wśród głównych celów, dla których
powstaje ta transgraniczna wspólnota, eksponowano
poprawę stanu środowiska tak przyrodniczego
jak i kulturowego. Było to zrozumiałe, gdy
przypomnieć stan ekologicznej i kulturowej degradacji
tych ziem, po dziesięcioleciach komunizmu.
Dla politycznych decydentów z poprzedniej
epoki, były to dalekie peryferia położone gdzieś
na obrzeżach NRD, CSRS i PRL, nadające się głównie
do bezwzględnej przemysłowej eksploatacji.
Cierpiała przyroda, chorowali ludzie, ginęły
zabytki... Dla nas oczywiste było to, że ten pięk-
ny rejon środkowej Europy, tak bogaty w walory
przyrody i liczniejsze tu niż gdzieś indziej zabytki,
powinien swoją pomyślność budować na tych
właśnie atutach: rozwijać funkcje turystyczne,