Publikacija SEP 2011 - Vilenica

Idniot den otidov kaj Zigmund. Be{e petok popladne,
vreme koe toj go minuva{e vo ritualno ~istewe na
antikvitetite vo svojot kabinet. Sakav da mu raska`am {to
pre`iveavme Paulina i jas prethodnoto popladne, a toj mi
poka`a ise~ok od vesnik.
“Pogledni kakov tekst napi{al Tomas Man,” re~e.
“Marie i Paulina s# pove}e se pla{at,” rekov.
“Se pla{at… Od {to,” pra{a, ostavaj}i go novinskiot
ise~ok na masata.
“Velat deka i ovde }e se slu~i ona {to go videle vo
Berlin.”
“Ona {to go videle vo Berlin…” Potoa od masata zede
eden od antikvitetnite predmeti, majmun od kamen, i zapo~na
da ja za~istuva male~kata figura so ~et~eto. “Ni{to od toa
nema da se slu~uva ovde.”
“Ve}e se slu~uva. Krvnici vleguvaat vo stanovite od
na{iot kvart, tepaat kogo }e stignat. Stotici lu|e se imaat
samoubieno minatata nedela, ne mo`ej}i da gi izdr`at pritisocite.
Razulaveni lu|e vlegle vo domot za evrejski sira­
~iwa, gi iskr{ile prozorcite, i gi terale decata da tr~aat
po razdrobenoto staklo.”
“Gi terale decata da tr~aat po razdrobenoto staklo…”
Zigmund minuva{e so ~et~eto po kamenoto telo na majmun~eto.
“Seto toa ovde nema da trae dolgo.”
“Ako ne trae dolgo, toga{ zo{to sekoj koj mo`e da dobie
izlezna viza bega od zemjava Si gi sretnal li na ulica
onie koi begaat Zaminuvaat od svoite domovi, zaminuvaat
zasekoga{ - si gi pribrale najnu`nite ne{ta vo edna ili dve
torbi, i zaminuvaat za da si go spasat `ivotot. Se zboruva deka
i ovde }e bidat otvorani logori na smrtta. Ima{ vlijatelni
prijateli i ovde i vo svetot, mo`at da ti izdejstvuvaat da
dobie{ izlezni vizi za onolku lu|e za kolku {to }e pobara{.
Pobaraj za celoto semejstvo. Polovina od `itelite na Viena
baraat takvi vizi, no ne mo`at da gi dobijat. Iskoristi gi
svoite prijateli za da zamineme odovde.” Zigmund go ostavi
118