ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗNόσος του Weil με πολυσυστηματική συμμετοχή:Περιγραφή ασθενούς και ανασκόπηση της βιβλιογραφίαςΧ Αραποστάθη 1 , Α Αδρακτάς 2 , Σ Παπασάββας 3 , Κ Μαγκαφά 4 , Ι Κωνσταντινίδης 51, 3, 4Ειδικευόμενη/νος Παθολογίας, 2 Διευθυντής,5Συντονιστής Διευθυντής Παθολογικό Τμήμα Γενικού Νοσοκομείου Θείας Πρόνοιας «Η Παμμακάριστος»Υπεύθυνη αλληλογραφίας: Αραποστάθη Χριστίνα − Φιλώτα 52, 13676 ΘρακομακεδόνεςΕ−mail: christinaarapostathi@yahoo.gr, Τηλ: 6945−252.162Η εργασία υποβλήθηκε στο 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Προληπτικής Ιατρικής, Αθήνα 24−26/01/2008SUMMARYARAPOSTATHI C, ADRAKTAS A, PAPASSAVAS S, MAGAFA K, KONSTANTINIDES I. Weil’s disease with multiorganfailure: Case report and review of the literature. Background: Leptospirosis is an important zoonosis that is caused byleptospires. Its severe form (Weil’s syndrome), is characterized by jaundice, renal dysfunction and bleeding diathesis, withmortality rate ranging from 10 to 40 %. Material and methods: A 39−year−old fish−market worker male patient presentedwith a one week history of high fever, chills, headache, muscle pains and vomiting. Clinical examination revealed jaundice,temperature of 38,8°C, blood pressure of 80/60 mmHg and anuria. Laboratory findings were thrombocytopenia as well as renaland hepatic dysfunction. Differential diagnosis included leptospirosis, malaria, viral hepatitis and enteric fever. The diagnosiswas confirmed with the rise in leptospira serum antibody titer. Results: Treatment included supportive measures along withantibiotic therapy (doxycycline and amoxicilline) with gradual improvement Conclusions: Weil’s syndrome is the most severeform of leptospirosis and should be treated promptly. Early administration of antibiotics and supportive management are ofcritical importance for the patients’ survival. Chemoprophylaxis with doxycycline has been shown to be efficient to someextent but is indicated only in rare instances of sustained recent exposure. Νοsokomiaka Chronika, 72, 16−19, 2010.Key words: jaundice, bleeding diathesis, kidney dysfunction, hepatic dysfunction, leptospirosis.ΠΕΡΙΛΗΨΗΕισαγωγή: Η Λεπτοσπείρωση είναι μία σημαντική ζωονόσος, η οποία προκαλείται από παθογόνες λεπτόσπειρες.Στη βαριά μορφή της, χαρακτηρίζεται από ίκτερο, ηπατική, νεφρική ανεπάρκεια και αιμορραγική διάθεση, γνωστήως Νόσο του Weil με θνητότητα που κυμαίνεται από 10 έως 40 %. Υλικό−Μέθοδος: Άντρας 39 ετών από το Πα−κιστάν μόνιμος κάτοικος Αθηνών, εργαζόμενος σε ιχθυοπωλείο, προσήλθε στο τμήμα επειγόντων του νοσοκομείουλόγω υψηλού πυρετού (έως 40 °C) με ρίγος. Ο πυρετός είχε αρχίσει μια εβδομάδα πριν την προσέλευση του στονοσοκομείο και συνοδευόταν από κεφαλαλγία, μυαλγίες και 1−2 εμέτους την ημέρα. Ανέφερε ταξίδι στη χώρα τουπριν έξι μήνες. Ατομικό αναμνηστικό ελεύθερο. Από την αντικειμενική εξέταση των διαφόρων συστημάτων παρατη−ρήθηκαν Α.Π: 80/60 mmHg, Θ: 38,8 °C, ικτερική χροιά επιπεφυκότων, δέρματος και ανουρία. Από τον εργαστηριακόέλεγχο διαπιστώθηκε θρομβοπενία, ηπατική, νεφρική ανεπάρκεια και παρουσία υαλώδων κυλίνδρων στη γενικήούρων. Η διαφορική διάγνωση εκτός από την Λεπτοσπείρωση, περιελάμβανε την ελονοσία, τις ιογενείς ηπατίτιδεςκαι τον εντερικό αιμορραγικό πυρετό. Η διάγνωση έγινε με την ανεύρεση αυξανόμενων τίτλων αντισωμάτων κατάτης Λεπτόσπειρας στον ορό. Αποτέλεσμα: Ο ασθενής αντιμετωπίστηκε με παρεντερική χορήγηση υγρών, ντοπα−μίνης και αντιβιοτικής αγωγής−αμοξυκιλλίνη και δοξυκυκλίνη. Η κλινική και εργαστηριακή εικόνα αποκαταστάθηκεπροοδευτικά και ο ασθενής πήρε εξιτήριο μετά από 10 ημέρες νοσηλείας. Συμπέρασμα: Η νόσος του Weil είναιη πιο βαριά μορφή λεπτοσπείρωσης και απαιτεί άμεση θεραπεία. Η χορήγηση εγκαίρως αντιβιοτικής αγωγής καιη αντιμετώπιση της καταπληξίας είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του ασθενούς. Χημειοπροφύλαξη μεδοξυκυκλίνη, έχει δειχτεί ότι είναι αποτελεσματική αλλά συνιστάται μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις πρόσφατηςέκθεσης. Nοσοκομειακά Χρονικά, 72, 16−19, 2010.Λέξεις ευρετηρίου: Ίκτερος, Αιμορραγική διάθεση, Νεφρική ανεπάρκεια, Ηπατική ανεπάρκεια, Λεπτοσπείρωση
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 72, TEYXOΣ 1−3, 2010 17ΕΙΣΑΓΩΓΗΗ λεπτοσπείρωση είναι μια λοιμώδης νόσος η οποίαπροκαλείται από λεπτόσπειρες και στην βαριά μορφήτης χαρακτηρίζεται από ίκτερο, νεφρική δυσλειτουργίακαι αιμορραγική διάθεση, γνωστή ως νόσος του Weil μεθνητότητα 10−40 %1. Οι λεπτόσπειρες είναι σπειροχαίτεςπου ανήκουν στην τάξη των Spirochaetales και στην οι−κογένεια των Leptospiraceae. Το γένος Leptοspira διακρί−νεται σε δυο είδη: τη L.Interrogans, η οποία είναι παθογό−νος και τη L.biflexa που είναι η σαπροφυτική μορφή. Οιλεπτόσπειρες μπορούν να προσβάλλουν τουλάχιστον160 είδη θηλαστικών εκ των οποίων οι σημαντικότεροιφορείς είναι τα τρωκτικά, ιδίως οι αρουραίοι. Ωστόσοέχουν παρατηρηθεί προσβολές σε σκύλους, σε χοίρουςκαι σε άλλα ζώα. Η μετάδοση των λεπτόσπειρων γίνεταιμε τα ούρα, το αίμα ή με ιστούς προσβεβλημένου ζώου.Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι σπάνια.Οι λεπτόσπειρες αναπτύσσουν συμβιωτική σχέση μετους ξενιστές τους και μπορούν να επιβιώσουν στανεφρικά σωληνάρια επί έτη. Αποβάλλονται με τα ούρακαι μπορούν να επιζήσουν αρκετούς μήνες μέσα στονερό, γεγονός το οποίο καθιστά το τελευταίο ως τοκυριότερο μέσο μετάδοσης τους. Ειδικότερα, επιδημίεςλεπτοσπείρωσης έχουν αναφερθεί στην Νικαράγουαμετά από μόλυνση του νερού πλημμυρών από ούραζώων που είχαν τη νόσο. Μερικά επαγγέλματα κινδυ−νεύουν περισσότερο από προσβολή από λεπτόσπειρες,όπως κτηνίατροι, αγρότες, εργαζόμενοι σε υπονόμους,σε σφαγεία και στην βιομηχανία ψαρικών. Η μόλυνσημπορεί να γίνει είτε μετά από άμεση επαφή, είτε μετάαπό έκθεση σε μολυσμένο νερό και χώμα.Παρουσιάζεται η περίπτωση ασθενούς με νόσο τουWeil με πολυσυστηματική συμμετοχή η οποία αντιμε−τωπίστηκε επιτυχώς με αντιβιοτική αγωγή.ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣΆντρας 39 ετών από το Πακιστάν, μόνιμος κάτοι−κος Αθηνών, εργαζόμενος σε ιχθυοπωλείο, προσήλθεστο νοσοκομείο λόγω υψηλού πυρετού (έως 40 °C). Οπυρετός, είχε εμφανιστεί πριν επτά ημέρες και συνο−δευόταν από ρίγος, κεφαλαλγία, μυαλγίες και εμετούς(1−2 την ημέρα). Ανέφερε ταξίδι στη χώρα του πριν έξιμήνες. Το ατομικό του αναμνηστικό ήταν ελεύθερο.Κατά την αντικειμενική εξέταση των διαφόρωνσυστημάτων διαπιστώθηκαν, υπόταση (Α.Π: 80/60mmHg), εμπύρετο (Θ: 38,8 °C), ικτερική χροιά επιπεφυ−κότων και δέρματος, καθώς και ανουρία.Από τον εργαστηριακό έλεγχο διαπιστώθηκε θρομ−βοπενία (αιμοπετάλια: 60.000 k/UL), αύξηση των δει−κτών φλεγμονής (ΤΚΕ:100 mm/h, CRP:190,7 και φεριτ−τίνη: 583 ng/dl), αύξηση ουρίας και κρεατινίνης (ουρία:158 mg/dl, κρεατινίνη: 4,46 mg/dl), υπονατριαιμία (Na:130 mmol/l), αύξηση των ηπατικών και χολοστατικώνενζύμων και της χολερυθρίνης ( γ−GT: 218 IU/L, SGOT:85 U/l, SGPT: 91 U/l, tbil:8,0 mg/dl, dbil: 5,6 mg/dl), αύ−ξηση της LDH (249 IU/l), αύξηση της CPK (993 U/l), υπο−λευκωματιναιμία (ολικά λευκώματα: 5,3 gr/dl, alb: 2,7gr/dl) και παράταση του ΑPTT (48,1sec). Η γενική ούρωνανέδειξε λίγα ερυθρά, αρκετά λευκά και κοκκώδεις κυ−λίνδρους. Η ουροκαλλιέργεια ήταν στείρα. Ο λοιπόςεργαστηριακός έλεγχος ήταν φυσιολογικός.Έγινε υπερηχογράφημα άνω και κάτω κοιλίας χω−ρίς παθολογικά ευρήματα, όπως και αξονική άνωκάτω κοιλίας, η οποία ανέδειξε μικρή υπεζωκοτικήσυλλογή αμφοτερόπλευρα.Από τον ειδικό εργαστηριακό έλεγχο η αντίδρασηwidal ήταν αρνητική και το επίχρισμα περιφερικού αί−ματος για P.Falciparum ήταν αρνητικό. Οι δείκτες γιαηπατίτιδα Β και C ήταν αρνητικοί. Τα αντισώματα γιαρικέτσιες και coxciella burnetti ήταν αρνητικά, ενώ βρέ−θηκαν θετικά IgG αντισώματα για κυτταρομεγαλοϊοκαι για Epstein−Barr.Εστάλησαν αντισώματα περιφερικού αίματος γιαλεπτόσπειρα τα οποία βρέθηκαν θετικά (IgM: 22U/mLμε θετικό >20U/mL και IgG: 2 U/mL με θετικό >9 U/mL)στο πρώτο δείγμα την ημέρα της εισαγωγής. Έγινεεπανάληψη του τίτλου των αντισωμάτων μία εβδομά−δα μετά, όπου και διαπιστώθηκε αύξηση και των IgGκαι των IgM (IgM:68 U/Ml, IgG:13 U/mL).Η θεραπευτική προσέγγιση του ασθενούς περιε−λάμβανε αρχικά την αντιμετώπιση της καταπληξίαςμε παρεντερική χορήγηση υγρών και ντοπαμίνης. Ηαντιβιοτική αγωγή που χορηγήθηκε ήταν αμοξυκιλλί−νη 1 gr ανά 6 ώρες και δοξυκυκλίνη 100 mgr ανά 12ώρες, για 10 ημέρες. Ο πυρετός υφέθηκε το πρώτο ει−κοσιτετράωρο και παρατηρήθηκε άμεση βελτίωση τηςκλινικής του εικόνας. Από τα εργαστηριακά ευρήματα,η νεφρική λειτουργία αποκαταστάθηκε πλήρως σε 5ημέρες. Η τιμή της χολερυθρίνης παρουσίασε αύξησηέως και το δεύτερο εικοσιτετράωρο φτάνοντας η δεολική 23,1 mg/dl και η δε άμεση 15,29 mg/dl, για να απο−κατασταθεί πλήρως μαζί με τα υπόλοιπα χολοστατι−κά και ηπατικά ένζυμα σε 28 ημέρες. Ο ασθενής εξήλθεπεριπατητικός σε άριστη κατάσταση, με οδηγίες γιατην εφαρμογή προληπτικών−υγειονομικών μέτρων στοχώρο της εργασίας του.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗΗ λεπτοσπείρωση είναι μία ζωονόσος, η οποίαπλέον αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας πα−γκοσμίως 2. Διαστάσεις επιδημίας έχει λάβει σε χώρες