ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ

26Δερματοπάθειες της κύησηςκεια της κύησης είναι μελαχρωματικές (εντοπισμένηυπέρχρωση, μέλασμα), αγγειακές (ραβδώσεις, ευρυαγ−γείες, παλαμιαίο ερύθημα) και αλλαγές στα εξαρτήμα−τα του δέρματος.Η εντοπισμένη υπέρχρωση είναι σύνηθες εύρημα,εμφανίζεται μέχρι και στο 90% των εγκύων, κυρίως σεεκείνες με σκουρόχρωμο δέρμα (1). Θηλές, περιθηλαίαάλω, λευκή γραμμή, έσω μηροί, γεννητική χώρα απο−τελούν τις πιο συχνές θέσεις, ενώ σπίλοι, φακίδες καιπρόσφατες ουλές είναι επίσης δυνατόν να μεταβλη−θούν σε χρώμα και μέγεθος. Σχετίζεται με την αύξησητων επιπέδων melanocyte stimulating hormone, οιστρο−γόνων και πιθανώς προγεστερόνη. Οι περισσότερεςαπό αυτές τις αλλαγές υποχωρούν μετά τον τοκετόκαι σπάνια απαιτούν θεραπεία.Το μέλασμα εκδηλώνεται στη μετωπιαία χώρα, τιςπαρειές, και μερικές φορές στο άνω χείλος σε πο−σοστό μέχρι και 70% των εγκύων, ενώ συσχετίζεταισε μικρότερο βαθμό με τη λήψη αντισυλληπτικών (1,2).Συνήθως βελτιώνεται μετά τον τοκετό, όμως πολλέςφορές επιμένει, κυρίως μετά από έκθεση σε ακτίνεςUVB. Λευκαντικές ουσίες (hydroquinone, azelaic acid),τοπικά ρετινοειδή, στεροειδή αλλά και συνδυασμοίαυτών, peeling, laser απoτελούν θεραπευτικές επιλο−γές, ενώ απαραίτητη κρίνεται η αντιηλιακή προστα−σία, ακόμα και μετά την υποχώρηση του προβλήματοςπρος αποφυγή υποτροπής (3,4) (Εικόνα 1).Εικόνα 1. Μέλασμα.Οι ραβδώσεις (striae distensae) οφείλονται σε ορ−μονολογικούς και φυσικούς παράγοντες. Αρχικά είναιερυθηματώδεις, γραμμοειδείς και αργότερα ατροφικές(1,2). Εντοπίζονται κυρίως στους μαστούς, στην κοιλίακαι στους μηρούς ως και στο 90% των εγκύων. Μετάτην κύηση βαθμιαία υποχωρούν σχεδόν στο χρώματου φυσικού δέρματος. Τοπικά ρετινοειδή και laserβελτιώνουν την όψη τους (Εικόνα 2).Εικόνα 2. Ραβδώσεις.Οι ευρυαγγείες παρατηρούνται συνήθως στο πρώ−το και δεύτερο τρίμηνο, κυρίως στις περιοχές παροχέ−τευσης της άνω κοίλης φλέβας (πρόσωπο, τράχηλος,ώμοι) στα 2/3 των λευκών και στο 10% σκουρόχρω−μων εγκύων. Εμφανίζονται ως πολλαπλές ερυθρές κη−λίδες διαμέτρου περίπου 2−10mm με μια μικρή κεντρικήσφύζουσα βλατίδα. Το 20−50% των βλαβών επιμένεικαι μετά την κύηση και αντιμετωπίζεται με ηλεκτρο−καυτηρίαση ή laser (1,2,5).Το παλαμιαίο ερύθημα εμφανίζεται με διάχυτη ήεντοπισμένη διάταξη, μεταξύ 2 ου και 5 ου μήνα, στα 2/3των γυναικών με φωτότυπο I και ΙΙ και στο 1/3 εκεί−νων με φωτότυπο III και IV. Ασυμπτωματικό, συχνάπαρατηρείται μαζί με ευρυαγγείες και μπορεί να επι−μείνει ως και το πρώτο τρίμηνο μετά τον τοκετό.Το πυογόνο κοκκίωμα (granuloma gravidarum) εμφα−νίζεται με τη μορφή βαθέως ερυθρού−κυανού χρώματοςοζιδίου στα ούλα (επουλίς) ή λιγότερο συχνά σε άλλασημεία του δέρματος στο τέλος του πρώτου ή στο δεύ−τερο τρίμηνο. Συνιστάται παρακολούθηση των βλαβών,καθώς συνήθως υποχωρούν αυτόματα μετά τον τοκετό.Σε περίπτωση αιμορραγίας θα πρέπει να αφαιρείται.Άλλες αγγειακές μεταβολές κύησης είναι το μη ζυ−μώδες οίδημα προσώπου, χεριών, ποδιών (50%),τοflushing προσώπου, ο δερμογραφισμός, η διαφορετικήαίσθηση θερμού−ψυχρού, το μαρμαροειδές δέρμα (cutismarmorata), η αγγειοκινητική αστάθεια, η πορφύρα, ηυπεραιμία, η υπερπλασία και το οίδημα των ούλων(κυρίως στο τρίτο τρίμηνο, κάποιες φορές με ουλίτιδακαι αιμορραγία), οι κιρσοί, το σύνδρομο καρπιαίου σω−λήνα, το σημείο Chadwick (κυανού−ερυθρού χρώματοςαπόχρωση κολπικής χώρας), το σημείο Goodell (κυανί−ζουσα χροιά τραχήλου) και η αιμορροϊδοπάθεια (1,6,7).Αύξηση ή μείωση της ανάπτυξης και της παραγω−γής των τριχών είναι συνήθης κατά την κύηση (1,2,5).Πολλές γυναίκες εμφανίζουν ήπια τριχοφυΐα στο πρό−σωπο, στους μηρούς και την ράχη λόγω του ορμονολο−γικού προφίλ κατά τη διάρκεια της κύησης, που γενικά