ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΝευρομυοτονία σε ασθενή με Μυασθένεια Gravis και κακόηθεςθύμωμα. Απάντηση στη θεραπεία με ΠλασμαφαίρεσηΕΙΣΑΓΩΓΗΗ Νευρομυοτονία (ΝΜΤ) είναι μία διαταραχή γε−νικευμένης υπερδιεγερσιμότητας των περιφερικώννεύρων (ΡΝΗ) που εκδηλώνεται σαν αυτόματη καισυνεχής μυϊκή δραστηριότητα. Χαρακτηρίζεται κλινικάαπό μυϊκές συσπάσεις στην ηρεμία (ορατές μυοκυμίες),κράμπες που μπορεί να πυροδοτούνται από εκούσιαΕ Κούτρα, Ι Ξυδάκης, Ν ΜατίκαςΝευρολογική Κλινική Γ.Ν.Α. «ο Ευαγγελισμός»SUMMARYKOUTRA E, XYDAKIS J, MATIKAS N. Neuromyotonia in a patient with Myasthenia Gravis and malignant thymoma.Response to treatment with Plasma Exchange. Neuromyotonia (NMT) is a fairly rare, acquired disturbance characterisedby hyperexcitability of motor nerves leading to intermittent or continuous muscle contractions, cramps or even stiffness. Itis considered an autoimmune channelopathy with autoantibodies directed to voltage−gated potassium channels and usu−ally coexists with other autoimmune diseases like Myasthenia Gravis (MG), thymoma, chronic inflammatory demyelinatingpolyneuropathy (CIDP), Hodgkin lymphoma etc. We describe the case of a patient with a malignant thymoma treated bysurgical excision 20 years ago, who developed MG 12 years later and presented generalized myokymias two years ago.The thoracic CT scan revealed remnants of thymic tissue. After surgical excision the biopsy was negative for malignancy.He was ineffectively treated with phenytoin and immunoglobulin and finally he was submitted to plasma exchange (PE).After 23 sessions of PE complete remission of myokymias was noticed as well as a great improvement of myasthenicsymptoms. PE is referred as the most effective treatment of NMT especially when the disease is associated with otherautoimmune conditions as MG and thymoma. Νοsokomiaka Chronika, 72, 20−24, 2010.Key words: Myokymia, myasthenia gravis, peripheral nerve hyperexcitability, thymomaΠΕΡΙΛΗΨΗΗ νευρομυοτονία (ΝΜΤ) είναι μία αυτοάνοσης αιτιολογίας διαυλοπάθεια με αντισώματα έναντι των τασεο−εξαρτώμενων διαύλων καλίου (VGKC) που οδηγεί σε υπερδιεγερσιμότητα των κινητικών νεύρων με κλινικέςεκδηλώσεις τις μυοκυμίες. Συνυπάρχει συνήθως με άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις όπως η Μυασθένεια Gravis(ΜG), το θύμωμα, η χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική πολυνευροπάθεια (CIDP), το λέμφωμα Hodgkin κλπ.Παρουσιάζομε έναν ασθενή μας με χειρουργηθέν προ 20/ετίας κακόηθες θύμωμα, μυασθένεια που εκδηλώθηκε12 χρόνια αργότερα και εμφάνιση μυοκυμιών προ δύο ετών. Εισήχθη στην κλινική μας λόγω των γενικευμένωνκαι επίμονων μυοκυμιών. Στον εργαστηριακό έλεγχο αποκαλύφθηκε υπόλειμμα θύμου στο μεσοθωράκιο καιυποβλήθηκε σε χειρουργική εξαίρεση. Βιοψία αρνητική για κακοήθεια. Αντιμετωπίσθηκε με φαινυτοΐνη και ΕΦ γ−σφαιρίνη χωρίς επιτυχία. Λόγω της αποτυχίας των θεραπευτικών σχημάτων αποφασίσθηκε πλασμαφαίρεση.Μετά από μακροχρόνια αγωγή (23 συνεδρίες με σταδιακά μειούμενη συχνότητα) επιτεύχθηκε πλήρης εξάλειψητων μυοκυμιών καθώς και σημαντική βελτίωση των μυασθενικών εκδηλώσεων. Η πλασμαφαίρεση αναφέρεταικαι στη βιβλιογραφία σαν η πιο αποτελεσματική θεραπεία της ΝΜΤ ιδίως όταν αυτή συνδέεται με άλλες αυτο−άνοσες καταστάσεις όπως η ΜG, το θύμωμα κλπ. Nοσοκομειακά Χρονικά, 72, 20−24, 2010.Λέξεις ευρετηρίου: μυοκυμία, μυασθένεια gravis, υπερδιεγερσιμότητα περιφερικών νεύρων, θύμωμαμυϊκή σύσπαση και διαταραχή της μυϊκής χάλασης (ψευδομυοτονία => Isaacs 1961 ). Μπορεί να εμφανισθείσαν γενικευμένο ή εστιακό φαινόμενο. Επίσης μπορείνα συνυπάρχει αυξημένη εφίδρωση, παραισθησίες καιήπια μυϊκή αδυναμία. Κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκανδιάφοροι όροι για την περιγραφή παρόμοιων κλινικώνφαινομένων: Σ. Isaacs, Σ. Mertens, Neurotonia, Σύνδρομο
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 72, TEYXOΣ 1−3, 2010 21συνεχoύς μυϊκής δραστηριότητος, Γενικευμένη Μυοκυ−μία, Χορός τενόντων κ.α. Νευρομυοτονία είναι ο όροςπου προτιμάται σήμερα για το σύνδρομο αυτό(1). Ηλε−κτρομυογραφικά οι μυοκυμικές εκφορτίσεις είναι σύ−ντομες ριπές από δυναμικά κινητικών μονάδων ( Κ.Μ.)που εκφορτίζουν αυτόματα με συχνότητα συνήθως< 60Ηz και με τη μορφή doublets, triplets ή multiplets.Ακολουθεί μικρή περίοδος ηλεκτρικής σιγής και μετάεπανάληψη της ίδιας ριπής σε κανονικά ή ακανόνισταμεσοδιαστήματα (100msec έως >10sec). (Σχήμα 1).Σχήμα 1: Μυοκυμικές εκφορτίσεις υπό τύπον doublets,triplets.Νευρομυοτονικές εκφορτίσεις: Έχουν παρόμοια χα−ρακτηριστικά, αλλά εκφορτίζουν με μεγαλύτερη συχνό−τητα 150−300 Ηz (2) και έχουν παρατεταμένη διάρκεια(μερικά sec.). Έχουν απότομη έναρξη και παύση καιμπορεί να μειώνονται σταδιακά σε ύψος. (Σχήμα 2).Σχήμα 2: Νευρομυοτονική εκφόρτιση (απότομη έναρξηκαι λήξη. Συνολική διάρκεια 3 sec)Μερικοί ασθενείς με ΡΝΗ έχουν μυοκυμικές και νευ−ρομυοτονικές εκφορτίσεις στην ίδια ΗΜΓ καταγραφή.Oι μηχανισμοί μέσω των οποίων προκαλούνται τέ−τοια φαινόμενα ΡΝΗ είναι πολλοί (Πινακας.1) (3).Πίνακας 1.Καταστάσεις στις οποίες παρουσιάζεται ΝΜΤΙ. ΝΜΤ με αυτοάνοσο μηχανισμόΜεμονωμένη ΝΜΤΠαρανεοπλασματικήΘύμωμα με ή χωρίς ΜυασθένειαΜικροκυτταρικός καρκίνος πνεύμονοςΛέμφωμα Hodgkin’sΠλασμοκύττωμα με IgM παραπρωτεϊναιμίαΣυνδεόμενη με άλλα αυτοάνοσα νοσήματαΜυασθένεια GravisΣακχαρώδης Διαβήτης (ινσουλίνη + ή −)Χρόνια φλεγμονώδης απομυελινωτική νευροπά−θεια (CIDP)Σ. Guillain − BarréN. AddisonΑμυλοείδωση με παραπρωτεϊναιμίαΚοιλιοκάκηΚακοήθης αναιμίαΥπερ− ΥποθυρεοειδισμόςΡευματοειδής νόσοςΣυστηματικός Ερυθηματώδης ΛύκοςΣυστηματική ΣκλήρυνσηΛεύκηΙΙ. ΝΜΤ μη αυτοάνοσης αιτιολογίαςΕκφύλιση προσθίων κεράτωνΦάρμακα (Χρυσός, Οxaliplatin)Γενετικά (Κληρονομικές νευροπάθειες, Επεισοδιακήαταξία Ι, Schwartz−Jampel).Ιδιοπαθής περιφερική νευροπάθειαΛοιμώξεις (Σταφυλοκοκκική λοίμωξη)Τοξίνες: Τολουένιο, αλκοόλ, δηλητήρια όφεων κά.Γενετικές διαταραχές των τασεοεξαρτώμενων δι−αύλων καλίου (VGKC): Υπάρχουν ενδείξεις ότι μίαανωμαλία των VGKC στο νευράξονα είναι η βάση τωνμυοκυμικών εκφορτίσεων στα διάφορα ΝΜΤ σύνδρομα.Έχει προσδιορισθεί μία σημειακή μετάλλαξη στο γονίδιογια το δίαυλο Κ, KCNA1 στο χρωμόσωμα 12Ρ σε ασθε−νείς με γενικευμένη μυοκυμία και Επεισοδιακή Αταξία Ι.Αυτοάνοση αιτιολογία: Η πιθανότητα αυτοάνοσης αι−τιολογίας (3) για μερικούς ασθενείς με ΝΜΤ τέθηκε λόγω:• της συνύπαρξής της με μυασθένεια, θύμωμα, θυ−ρεοειδίτιδα Hashimoto κλπ• της παρατηρούμενης αυτόματης υποχώρησηςτων συμπτωμάτων σε μερικές περιπτώσεις• της βελτίωσης των συμπτωμάτων μετά απόπλασμαφαίρεση (ύπαρξη κυκλοφορούντος πα−θογόνου παράγοντος).