62Μέτρηση – Παρακολούθηση Επιπέδων Φαρμάκων Από την φαρμακοκινητική στην φαρμακογενωμικήPM) μεταβολίζουν με βραδύτερο ρυθμό το φάρμακο,με αποτέλεσμα την συσσώρευση του φαρμάκου σε το−ξικά επίπεδα με εμφάνιση παρενεργειών και τοξικότη−τας. Απαιτείται επομένως μείωση της δόσης.Οι υπερταχείς μεταβολιστές φέρουν πολλαπλάφυσικά αντίγραφα του γονιδίου της ισομορφής τουενζύμου που μεταβολίζει το φάρμακο. Για τον λόγοαυτό, εμφανίζουν υψηλότερο ρυθμό μεταβολισμούμε αποτέλεσμα την γρήγορη απομάκρυνση του φαρ−μάκου από τον οργανισμό και κατά συνέπεια την μηαποτελεσματική συγκέντρωση του φαρμάκου στην κυ−κλοφορία (υποθεραπευτικά επίπεδα). Απαιτείται επο−μένως αύξηση της δόσης. (4)ΑπέκκρισηΟι κλινικές φαρμακοκινητικές παράμετροι τηςαπέκκρισης είναι η κάθαρση (clearance, CL) και ο χρό−νος ημιζωής (t 1/2). Κάθαρση είναι η παράμετρος πουπεριγράφει την ικανότητα απομάκρυνσης του φαρ−μάκου από το σώμα εκφράζεται δε από τον λόγο τουρυθμού χορήγησης του φαρμάκου προς την συγκέ−ντρωση του στο πλάσμα (υπό σταθερή κατάστασηισορροπίας).Ο χρόνος ημιζωής (t 1/2) ισούται με τον χρόνο πουαπαιτείται για να μειωθεί στο 50% το ποσό του φαρ−μάκου στο σώμα. Απαιτούνται περίπου 5 χρόνοι ημι−ζωής για αποβολή του φαρμάκου από τον οργανι−σμό.Η γνώση των ανωτέρω φαρμακοκινητικών παρα−μέτρων ενός φαρμάκου είναι σημαντική για τον καθο−ρισμό ή την τροποποίηση του δοσολογικού σχήματοςτου.Διάφοροι φυσιολογικοί, παθολογικοί και φαρμακο−λογικοί παράγοντες συμβάλλουν στην φαρμακοκινητι−κή διακύμανση. Οι κυριώτερες πηγές φαρμακοκινητι−κής διακύμανσης είναι οι εξής:• Συμμόρφωση• Ηλικία (νεογνά, παιδιά, ηλικιωμένοι)• Φυσιολογία (φύλο, φυλή, εγκυμοσύνη)• Τρόπος ζωής (διατροφή, αλκοόλ, κάπνισμα).• Ασθένεια (ηπατική, νεφρική, καρδιαγγειακή, ανα−πνευστική, ορμονικές διαταραχές)• Φαρμακευτικές αλληλεπιδράσειςΟι φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις αποτελούν έναμεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο στην φαρμακολογία.Στην περίπτωση συγχορήγησης φαρμάκων, ορισμέναφάρμακα μπορούν να προκαλέσουν ενζυμική επαγωγήή αναστολή, αυξάνοντας ή μειώνοντας αντίστοιχα τηνδραστικότητα των ενζύμων του κυτοχρώματος P450που μεταβολίζουν τα συγχορηγούμενα φάρμακα. (5)Περιβαλλοντικές επιδράσεις στον μεταβολισμόφαρμάκωνΤρόφιμα (π.χ. grapefruit, καφές, οινόπνευμα) ή καιάλλες ουσίες (π.χ. καπνός) μπορούν να προκαλέσουνενζυμική επαγωγή ή αναστολή των ενζύμων του κυ−τοχρώματος P450.Γενετικό προφίλΟι γενετικές διαφορές μεταξύ των ατόμων ωςπρος τον μεταβολισμό των φαρμάκων (π.χ. πολυμορ−φισμός ενζυμικών συστημάτων μεταβολισμού φαρμά−κων), αποτελούν σημαντική αιτία των διαφορών πουπαρατηρούνται στα επίπεδα του φαρμάκου στο αίμακαι στο θεραπευτικό αποτέλεσμα.Για να είναι δυνατή και αξιόπιστη η παρακολού−θηση των επιπέδων ενός φαρμάκου, δηλαδή για ναμπορούν να συσχετισθούν τα επίπεδα του φαρμάκουμε την απόκριση, πρέπει να ισχύουν οι κάτωθι προϋ−ποθέσεις:α) Σε συνθήκες σταθερής κατάστασης ισορροπίας(steady state), η συγκέντρωση του ελεύθερου φαρμάκουστον υποδοχέα του πρέπει να είναι ανάλογη της συ−γκέντρωσης στο πλάσμα.Τα φάρμακα στο αίμα συνδέονται με λευκωματί−νες (κυρίως με αλβουμίνη), σφαιρίνες καθώς και άλλεςπρωτεΐνες σε κυμαινόμενο βαθμό. Η ποσότητα τουολικού φαρμάκου στο πλάσμα ισούται με το άθροι−σμα του κλάσματος του ελεύθερου φαρμάκου συν τοκλάσμα το δεσμευμένο με τις πρωτεΐνες του πλάσμα−τος. Δραστικό είναι μόνο το ελεύθερο φάρμακο διότιμόνο αυτό μπορεί να διαπεράσει τις μεμβράνες τωνκυττάρων και να φθάσει στον ιστό στόχο.Όταν ένα φάρμακο χορηγείται σε συγκεκριμένηδόση ανά τακτά χρονικά διαστήματα η συγκέντρωσητου αυξάνει μέχρι να επιτευχθεί σταθερή κατάστα−ση ισορροπίας. Επειδή τα μεσοδιαστήματα χορήγησηςείναι μικρότερα από 5 χρόνους ημιζωής, πάντα υπάρ−χει ένα υπόλοιπο φαρμάκου το οποίο συσσωρεύεται,έτσι ώστε μετά από μερικές χορηγήσεις να επέλθεικατάσταση ισορροπίας. Η ποσότητα του φαρμάκουστον οργανισμό σε σταθερή κατάσταση εξαρτάταιαπό την δόση και την συχνότητα χορήγησης. Η προ−σέγγιση στην κατάσταση ισορροπίας είναι εκθετικήκαι ελέγχεται από την διαδικασία απομάκρυνσης τουφαρμάκου, επέρχεται δε μετά από 4−5 χρόνους ημι−ζωής περίπου. Στην σταθερή κατάσταση ισορροπίας,η ταχύτητα απομάκρυνσης του φαρμάκου ισούται μετην ταχύτητα χορήγησης του, με αποτέλεσμα η μέσησυγκέντρωση του φαρμάκου στο πλάσμα να παραμέ−νει σταθερή (Σχήμα 3).
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 72, TEYXOΣ 1−3, 2010 63Σχήμα 3. Μεταβολές της συγκέντρωσης ενός φαρμάκουσυναρτήσει του χρόνου μετά από χορηγήσειςδιαδοχικών δόσεων για την επίτευξη σταθε−ρής κατάστασης ισορροπίας (steady state).Για να διατηρηθούν τα επίπεδα ενός φαρμάκου σεδυναμική κατάσταση ισορροπίας χρειάζεται προσαρ−μογή της δόσης ώστε ο ρυθμός εισόδου του φαρμάκου(ρυθμός χορήγησης) να ισούται με τον ρυθμό απώλειαςτου φαρμάκου. Με την επίτευξη σταθερής κατάστασηςισορροπίας, η συγκέντρωση του ελεύθερου φαρμάκουστον τόπο δράσης του θα πρέπει να αντανακλά τηνσυγκέντρωση του στο πλάσμα.β) Η φαρμακολογική απόκριση πρέπει να είναιανάλογη της συγκέντρωσης του ελεύθερου φαρμάκουστον υποδοχέα του (τόπο δράσης).Είναι προφανές ότι η μη συσχέτιση της συγκέντρω−σης του ελεύθερου φαρμάκου στον υποδοχέα του μετην φαρμακολογική απόκριση (υψηλή φαρμακοδυνα−μική διακύμανση) περιορίζει σημαντικά την αξιοπιστίακαι χρησιμότητα της TDM.γ) Ο βαθμός σύνδεσης του φαρμάκου τόσο με τιςπρωτεΐνες του πλάσματος, όσο και με τους ιστούς, ναπαραμένει σχετικά σταθερός.Το κλάσμα του ελεύθερου φαρμάκου βρίσκεται σεισορροπία με το δεσμευμένο, έτσι ώστε μεταβολές τηςσυγκέντρωσης του συνδεδεμένου με πρωτεΐνες φαρ−μάκου θα έχουν ως αποτέλεσμα και μεταβολές στοκλάσμα του ελεύθερου φαρμάκου. Αυτό είναι πολύ ση−μαντικό σε περίπτωση π.χ. μεταβολής της συγκέντρω−σης της αλβουμίνης στο πλάσμα (υποαλβουμιναιμία)οπότε αλλάζει και το κλάσμα του ελεύθερου φαρμά−κου και κατά συνέπεια η φαρμακολογική απόκριση.ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΩΝΕΠΙΠΕΔΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝΗ TDM είναι χρήσιμη στις ακόλουθες περιπτώ−σεις:1. Εκτίμηση συμμόρφωσηςΗ παντελής έλλειψη συμμόρφωσης, δηλαδή εάν οασθενής δεν παίρνει το φάρμακο του μπορεί εύκολανα ανιχνευθεί με τιμή επιπέδου ίσον με μηδέν. Η κυ−μαινόμενη (ευκαιριακή) όμως συμμόρφωση δεν μπορείνα ανιχνευθεί εύκολα και μάλιστα, απροσδόκητα χα−μηλά επίπεδα δεν οφείλονται αναγκαστικά (για τουςλόγους που αναφέρθησαν προηγούμενα π.χ. υπερτα−χείς μεταβολιστές) σε μη συμμόρφωση.2. Εξατομίκευση της θεραπείας με σκοπό τηνεπίτευξη θεραπευτικού εύρους:• Όταν η σχέση δόσης/απόκρισης είναι μη ενδει−κτική (δηλαδή όταν η δόση δεν μπορεί να συσχε−τισθεί με την απόκριση).• Όταν μεταβολές στην κατάσταση της υγείας δύ−νανται να αλλάξουν την σχέση δόσης/απόκρισης(π.χ. μεταβολές στις φαρμακοκινητικές παραμέ−τρους λόγω νεφρικής δυσλειτουργίας).• Όταν η συγχορήγηση άλλων φαρμάκων επηρε−άζει την σχέση δόσης/συγκέντρωσης στο αίμα(π.χ. με πρόκληση επαγωγής ή αναστολής τωνενζύμων μεταβολισμού φαρμάκων).3. Διάγνωση υπερδοσολογίας ή τοξικότητας −Φάρ μακα κατάλληλα για Παρακολούθηση των επι−πέδωνΈνα φάρμακο είναι κατάλληλο για TDM όταν:• Είναι γνωστά τα φαρμακοκινητικά δεδομένα του(π.χ. βιοδιαθεσιμότητα, όγκος κατανομής, κ.α.).• Εμφανίζει υψηλή φαρμακοκινητική διακύμανση(δηλαδή κακή συσχέτιση μεταξύ της δόσης και τηςσυγκέντρωσης του στο πλάσμα)• Εμφανίζει χαμηλή φαρμακοδυναμική διακύμανση(δηλαδή καλή συσχέτιση μεταξύ της συγκέντρω−σης στο πλάσμα και της απόκρισης)• Έχει χαμηλό θεραπευτικό δείκτη (στενό θεραπευ−τικό παράθυρο)Ο προσδιορισμός της σχέσης μεταξύ επιθυμητούκαι ανεπιθύμητου φαρμακευτικού αποτελέσματος δί−νεται από 2 δείκτες: τον θεραπευτικό δείκτη και τονκλινικό θεραπευτικό δείκτη. Ο θεραπευτικός δείκτηςείναι ο λόγος της τοξικής δόσης προς την θεραπευτικήδόση: TD 50/ED 50. Ο όρος ED 50(Effective dose) εκφράζει τηδόση του φαρμάκου που απαιτείται για συγκεκριμένηδράση στο 50% των ατόμων στα οποία χορηγήθηκε. Οόρος ΤD 50(Toxic dose) εκφράζει τη δόση του φαρμάκουπου προκαλεί τοξικότητα στο 50% των πειραματοζώ−ων στα οποία χορηγήθηκε.Όσο αυξάνει ο θεραπευτικός δείκτης, δηλαδή μεγα−