Untitled - Treći Trg

***
Iz srca, iz njegovog zida pokrivenog snegom, sada se
stropoštavaju lavine prašine.
I usamljenost je kao staro tektonsko jezero, sa dnom
punim dubokih brazgotina, topolina, muljevitih rovova;
pre mesec dana – da li si pomislila da će te odneti?
Da li ćeš se uliti u njene vode kao topli livadski potočić,
u kome se život iskri, vibrira, podrhtava?
81 / Treći Trg / Broj 19-20
I da li ćeš se buditi u sivo svitanje,
kao na dnu ogromnog vetroloma s korenjem koje štrči
prema nebu,
a u tvojoj glavi da li će kružiti ptice strvožderi?
***
Kada potočić s krhotinama i blatom koji mili niz padinu
pokida onaj aluvijalni omotač, život i pomeša nas sa glinom
i kamenjem,
prepoznaću te po korenju, po sitnoj rđi na pločici perastog
lišća.
Prepoznaću te po semenju i ožiljcima lišća,
po zaštitnom omotaču na zimskom pupoljku –
ljubiću te
usnama od zemlje
***
Strana života okrenuta prema nama koju nismo osvetlili:
smrt koja se gnezdi u gustišu ispreplitanih sati.
Povremeno se kao kos kreće brzim skokovima i razgrće
postelju dana, a onda ponovo kucka kao detlić dletastim
kljunom,
raskivajući naše sklonište.