Dienstenhandel en de Interne Markt - E-thesis

Hoofdstuk 4: Analyse Eu-beleid Hoofdstuk 4: Analyse Eu-beleid
6) de automatische toekenning van vergunningen indien de overheidsinstanties de
aanvrager niet binnen een redelijke termijn antwoorden (Préambule, overweging 63),
7) het opdrijven van de administratieve samenwerking tussen de lidstaten om de naleving
van de richtlijn te kunnen garanderen (art. 28-36).
Buiten deze inhoudelijke wijzigingen was het ook noodzakelijk het tijdskader aan te passen:
de omzetting tegen 2007 (zoals neergeschreven in het ontwerp) is onmogelijk omdat de
wetgevende procedure langer dan gepland heeft geduurd. Nu moet de richtlijn tegen einde
2009 worden omgezet worden door de lidstaten (art. 44 §1).
4.3.2 Doeltreffendheid van de aangenomen maatregel
Omdat de uiteindelijk goedgekeurde richtlijn een light-versie is van het oorspronkelijke
voorstel zal ook de impact van het voorstel niet zo groot zijn als oorspronkelijk bedoeld en
berekend. Niet alleen worden meer subsectoren aan het toepassingsgebied van de richtlijn
onttrokken (waardoor er minder handelsbelemmeringen zullen worden weggewerkt), maar
bovendien werd het o-zo-belangrijke oorspronglandbeginsel geschrapt, met alle gevolgen
vandien.
4.3.2.1 Worden de handelsbelemmeringen weggenomen?
Onder het oorspronglandbeginsel moest een dienstverlener – in het geval van
grensoverschrijdende dienstverlening 61 – enkel rekening houden met de eigen nationale
wetgeving om diensten te kunnen aanbieden in de ganse EU. Met de nieuwe regel moet hij
nog steeds rekening houden met de regelgeving van de andere lidstaten (incl. de
vergunningeisen). Dit maakt dat hij de plaatselijke regels nog steeds moet bestuderen en
naleven (met alle kosten daaruit volgend), wat uiteindelijk niet zo’n enorme verbetering is
met de huidige situatie. Wel zorgt de richtlijn dat het administratieve proces vlotter zou
moeten verlopen. Zo worden lidstaten gedwongen geldende regels te vereenvoudigen (art. 5
§1), centrale informatiepunten op te richten (art. 6) en elkaars erkenningen te aanvaarden
(art. 5 §3) 62 . Het nieuwe principe zorgt dus niet voor het wegwerken van de juridische
handelsbelemmeringen op grensoverschrijdende dienstverlening, maar dit zou wel iets
vlotter moeten verlopen door de administratieve maatregelen.
61
Opgelet: niet als hij zich in een andere lidstaat wilde vestigen. Dan moest hij nog steeds de
plaatselijke wetgeving kennen en naleven.
62
“Wanneer een lidstaat een dienstverrichter of afnemer vraagt om overlegging van een certificaat,
getuigschrift of enig ander document ter staving dat aan een eis is voldaan, aanvaardt hij elk
document uit een andere lidstaat dat een gelijkwaardig doel heeft of waaruit blijkt dat aan de
betrokken eis is voldaan.”
Dienstenhandel en de Interne Markt 72