Dienstenhandel en de Interne Markt - E-thesis

Hoofdstuk 5: Interne Postmarkt Hoofdstuk 5: Interne Postmarkt
Deze “basistaakveronderstelling” had als gevolg dat de postsector decennialang enkel
bestond uit nationale posterijen. In de jaren 1980 verandert dit echter: de evolutie van de
transportmogelijkheden (goedkopere vliegtuigen) en het ontstaan van nieuwe
communicatiemogelijkheden maakte het voor private bedrijven mogelijk toe te treden tot de
postmarkt (BIPT, 2007). Ze konden echter niet toetreden tot de ganse postmarkt: nationale
monopolies zorgen ervoor dat enkel de grensoverschrijdende postmarkt kon worden
bespeeld. De meeste nieuwe toetreders boden time sensitive verzending van goederen naar
andere landen aan (waarbij zij zich sterk maakten dat ze sneller zijn dan nationale
posterijen), al zijn er ook die remailing aanboden. Bij remailing ontvangt de dienstverlener
een elektronische boodschap van de klant, waarna hij deze uitprint en via de gewone post
verzendt naar nationale bestemmelingen. Het voordeel voor de klant bestaat uit een
kostenbesparing: internationale verzendingskosten kunnen worden vervangen door
nationale. Het ontstaan van deze nieuwe dienstverleningen luidde een tijdperk in waarin de
nationale posterijen geconfronteerd worden met concurrentie.
De hierboven beschreven eerste vormen van concurrentie deden de Europese Commissie
nadenken over de toekomst van deze sector. In de geest van de totstandkoming van de
Interne Markt pleitte de Commissie voor liberalisering van de postsector om te komen tot een
Interne Markt voor postdiensten. In december 1997 werd de eerste wetgevende horde
genomen in het proces van geleidelijke liberalisering van de nationale postmarkten door
uitvaardiging van de postrichtlijn (Richtlijn 97/67/EG): alle zendingen boven 350 gr. werden
opengesteld voor concurrentie. In 2002 werd deze richtlijn aangepast door Richtlijn
2002/39/EG waardoor de markt verder werd geliberaliseerd tot alle zendingen boven 100 gr.
(vanaf 1 januari 2003) en later boven 50 gr. (vanaf 1 januari 2006). In oktober 2006 zette de
Commissie de (voorlopig) laatste stap door een nieuw voorstel van Richtlijn uit te vaardigen.
Dit voorstel voorziet in een volledige liberalisering in 2009 (Europese Commissie, 2006),
maar moet nog het ganse wetgevende proces doorlopen.
5.2 Huidige toestand van de IM voor postdiensten
5.2.1 Producten en activiteiten
Bij het begrip ‘post’ wordt automatisch aan de klassieke brief gedacht. Figuur 5.1 toont aan
dat dit inderdaad één van de postproducten is, maar niet het enige. De postmarkt kan in drie
grote segmenten worden opgedeeld: brievenpost, pakjespost en exprespost. Het segment
‘Brievenpost’ is beperkt tot een gewicht van 2 kg en bestaat uit 6 types producten, die op hun
beurt opnieuw kunnen worden gegroepeerd in 4 types: kranten, correspondentiepost,
geadresseerde post en ongeadresseerde post 65 . Het segment ‘pakjespost’ bevat alle
zendingen boven 2 kg. Het segment ‘exprespost en koerierdiensten’ behoorde traditioneel tot
65 Correspondentiepost is volledig persoonlijk, in tegenstelling tot geadresseerde post waarbij enkel
het adres van de bestemmeling persoonlijk is.
Dienstenhandel en de Interne Markt 76