Dienstenhandel en de Interne Markt - E-thesis

Hoofdstuk 5: Interne Postmarkt Hoofdstuk 5: Interne Postmarkt
De juridische vrijmaking van de sector blijkt niet voldoende om vrije concurrentie in praktijk te
garanderen omdat verscheidene toetredingsbelemmeringen en marktverstoringen blijven
bestaan. Deze zorgen voor een situatie waarbij CPO’s ofwel moeilijk kunnen toetreden tot
een markt, ofwel tegen nadelige voorwaarden op deze markt moeten werken. Zo zorgen
erkenningvereisten, het niet beschikken over een eigen infrastructuur (of het gebrek aan
toegang tot de infrastructuur van de USP) en bepaalde wetten (bv. i.v.m. het plaatsen van
postbussen) voor een situatie waarbij men ontmoedigd wordt een nieuwe markt te betreden.
Eens de markt betreden, blijken vooral subsidies en BTW-vrijstellingen toegekend aan de
USP’s voor valse concurrentie te zorgen. Deze belemmeringen blijken de CPO’s echter niet
te weerhouden van het effectief aanbieden van hun diensten in de nationale postmarkten: de
door de CPO’s gegenereerde werkgelegenheid en toegevoegde waarde neemt alsmaar toe
ten nadele van de USP’s.
5.3 (Verwachte) Impact van enkele EU-initiatieven
5.3.1 De nieuwe postrichtlijn en haar gevolgen
Zoals eerder gezegd voorzag richtlijn 2002/39/EG een nieuwe stap in het liberaliseringtraject
van de postsector tegen 2009, maar mocht deze stap enkel genomen worden als de
Commissie tegen einde 2006 het licht op groen zette. Op 18 oktober 2006 deed ze dit met
een voorstel dat de huidige postrichtlijn aanpast (Europese Commissie, 2006) 76 .
De voornaamste wijziging door het voorstel is de vrijmaking van de markt tegen 01/01/2009
(nieuw artikel 7 §1), wat zorgt dat de USP’s het monopolie op zendingen < 50 gr kwijtspelen.
De liberalisering mag echter niet leiden tot het verdwijnen van de universele
basisdienstverlening (nieuw art. 4). Volgens het voorstel kunnen de lidstaten kiezen uit drie
mogelijkheden om deze dienst te garanderen: de markt laten bepalen welk bedrijf ze zal
aanbieden, één of meerdere bedrijven aanwijzen die dit zullen doen of de dienstverlening
toekennen door middel van een openbare aanbesteding (Commissie, 2006:16). Het kan dus
zijn dat de huidige USP’s (de oude nationale posterijen) in de toekomst dit statuut verliezen.
De open markt zal echter leiden tot een situatie waarbij de universele dienstverlening niet
meer kan gefinancierd worden via kruissubsidiëring, waardoor een nieuwe financieringswijze
moest worden uitgedacht. De richtlijn voorziet in drie mogelijkheden waaruit lidstaten kunnen
kiezen: de markt haar werk laten doen en niet tussenkomen, de betrokken ondernemingen
compensatie bieden met overheidsmiddelen of via een door marktdeelnemers gespekt
compensatiefonds (nieuw art. 7 § 3-4).
76 Het voorstel bevat 4 artikelen waarvan artikel 1 de artikelen van de ‘oude’ postrichtlijn aanpast.
Om redenen van duidelijkheid wordt in deze analyse verwezen naar de aangepaste artikelen van
de postrichtlijn, en niet naar de artikelen van het voorstel.
Dienstenhandel en de Interne Markt 86