Dienstenhandel en de Interne Markt - E-thesis

Algemeen Besluit Algemeen Besluit
Algemeen besluit
Uit hoofdstuk 1 blijkt dat het antwoord op de vragen “wat is een dienst?”, “welke
dienstensectoren zijn er?” en “wat is dienstenhandel?” niet eenvoudig te geven is omdat de
inhoud van deze begrippen varieert van auteur tot auteur. Aan de basis hiervan ligt een
historische visietegenstelling over de vermeende kenmerken van een dienst: de
ontastbaarheid, de onvatbaarheid, de tijdelijkheid, de immaterialiteit en de gelijktijdigheid van
productie en consumptie van diensten worden door de ene auteur onderschreven en door
een andere betwist. Deze visietegenstelling heeft geleid tot internationale afspraken om
internationale vergelijkingen mogelijk te maken. In officiële statistieken wordt de ISIC/NACEsectoropdeling
gevolgd en wordt dienstenhandel weergegeven volgens de Balance of
Payments Manual (BPM5) of de nieuwe Manual on Statistics of International Trade in
Services (MSITS). Het gaat hier echter over afspraken, en geen zekerheden: geen enkele
opdeling en richtlijn zal correct zijn omdat een opdeling nu eenmaal afhangt van
basisveronderstellingen, en deze kunnen aanvaardt én betwist worden. De klassieke
opdeling van de economie in primair-secundair-tertiair wordt ook betwist omdat de huidige
economie een ‘dienstindustrie’ is waarbij het onderscheid tussen diensten en industrie
verdwijnt, maar om statistische redenen blijkt handhaving van deze opdeling nuttig.
Hoofdstuk 2 toont aan dat de dienstensectoren anno 2007 ongeveer 70% van de welvaart en
de werkgelegenheid van de OESO- en EU-landen voor hun rekening nemen. Gezien de
grootte en de groei van deze sector is het niet meer dan normaal dat de diensten bestudeerd
worden: de toekomstige ontwikkeling van ganse Europese economie hangt immers af van de
ontwikkeling van de diensten.
Uit hoofdstuk 3 is gebleken dat de intracommunautaire dienstenhandel (volgens officiële
handelsbalansstatistieken) slechts +/- 20% van de totale intracommunautaire handel
bedraagt, al schatten sommige auteurs dit op 40% omdat handelsbalansstatistieken niet met
alle facetten van internationale dienstenhandel rekening houden. Diezelfde betwistbare
handelsbalanscijfers tonen aan dat de EU15-lidstaten vooral met elkaar handel drijven in
diensten: meer dan 55% van de totale Europese dienstenuitvoer is bestemd voor een
andere lidstaat. De voornaamste schuldigen voor het lage handelsvolume zijn de talrijke
(juridische en niet-juridische) handelsbelemmeringen op de Interne Markt. Zij maken
grensoverschrijdende dienstverlening moeilijk. Bovendien wordt ook de vestiging van
dienstverleners in een andere lidstaat moeilijk (soms onmogelijk) gemaakt door nationale
overheidsreglementeringen. De gevolgen van deze belemmeringen zijn economisch
voelbaar voor zowel individuele spelers als voor de ganse economie: een laag
handelsvolume, hoge prijzen, een suboptimale kwaliteit en een suboptimale
werkgelegenheid zorgen voor een rem op de totale welvaartgroei.
Dienstenhandel en de Interne Markt 89