Interventies voor een leefbare wijk: van theorie naar - Instituut ISW

veel aandacht besteedt aan de creativiteit van de kinderen. Om deze ook na schooltijd te
stimuleren is gekozen voor cursussen als tekenen en houtbewerken. Op de Parcivalschool
bestaat geen negatieve beeldvorming ten opzichte van andere groepen. De
bedreigingtheorie voorspelt dus geen negatieve effecten, maar wij verwachten ook geen
verbetering van de beeldvorming door deelname aan de activiteit.
Verder kwamen wij geen activiteiten op scholen tegen waarbij geen contact
mogelijk was. De basisscholen in achterstandswijken zijn gemengde scholen waardoor er
altijd kinderen van verschillende etnische afkomst aan de activiteiten meedoen.
Bovendien worden op de veel wittere scholen buiten de wijken geen binnenschoolse
activiteiten aangeboden die effect op de scholieren uit de achterstandswijken zouden
kunnen hebben.
Type 4
Voorts is het mogelijk de buitenschoolse activiteiten te onderscheiden op basis van de
mate waarin de activiteiten zich op beeldvorming tussen etnische groepen richten. De
eerdergenoemde Arabische les is een voorbeeld voor een activiteit waaraan slechts een
groep kinderen (Marokkaanse kinderen) buiten de school deel kan nemen. Maar deze
lessen zijn hoofdzakelijk gericht op het leren van het Arabisch en hebben over het
algemeen geen expliciete sociale nevendoelen. Het is dan ook niet waarschijnlijk dat deze
lessen een verandering in beeldvorming ten opzichte van andere etniciteiten creëren. Om
de beeldvorming te verbeteren moet een interventie expliciet gericht zijn op het begrijpen
van de waarden en normen van andere etnische groepen. Dit kan bijvoorbeeld middels
informatiebijeenkomsten of andere vormen van voorlichting/training. Een voorbeeld van
hoe dit eruit kan zien wordt in het hoofdstuk ‘beeldvorming en conflicten’ gegeven. In
Arnhem vindt er op dit moment geen langdurige interventie plaats die zich specifiek op
één groep richt en het doel heeft de beeldvorming te verbeteren. Slechts eenmalige
interventies zoals het Lagerhuisdebat zijn georganiseerd, maar vanuit onze theoretische
redenering verwachten wij hiervan geen duidelijke effecten op de houdingen van de
kinderen.
Tot slot
Volgens onze analyse ligt er een grote kans voor het bevorderen van integratie in
coöperaties van binnenschoolse activiteiten tussen scholen binnen en buiten de
achterstandswijken. Echter, het blijkt dat er nauwelijks tot geen interventies zijn op de
scholen buiten de achterstandswijken. Omdat er wel veel autochtone kinderen die in de
betreffende wijken wonen naartoe gaan, zou dit hun beeldvorming en hun bereidheid tot
het sluiten van daadwerkelijke relaties kunnen bevorderen. Uit eerdere analyses bleek dat
scholieren op de scholen buiten de wijken een positievere houding ten opzichte van
andere groepen en mensen in het algemeen hebben dan scholieren op scholen binnen de
aandachtswijken. Het mengen van deze kinderen met de kinderen van de
achterstandsscholen zou dus veel kans van slagen hebben - als er tenminste wel aan de
voorwaarden van de contacttheorie wordt voldaan. Het beschreven Lagerhuisdebat tussen
de Mozaïekschool in Malburgen en de Pieter Breughelschool is een goed begin voor dit
soort interventies. Echter, doordat deze interventie slechts één keer per jaar plaatsvindt,
zal er volgens de contacttheorie en de structurele gelegenheidstheorie weinig aan de
32
I n t e r v e n t i e s v o o r e e n l e e f b a r e w i j k