Interventies voor een leefbare wijk: van theorie naar - Instituut ISW

organisaties liggen. Het programma is vervolgens ter advies voorgelegd aan de
betrokken instellingen en het wijkplatform. De professionals met stuurkracht - zitting
hebbende in een stuurgroep - besloten vervolgens over het definitieve programma.
Dit programma is vervolgens goedgekeurd door het college van B&W en ter
informatie aan de gemeenteraad aangeboden. Kortom, hier is sprake van symbolische
participatie.
Nu we de classificatieschema’s voor participatie in sociale interventies en beleid
hebben beschreven en enkele voorbeelden hebben gegeven van hoe om te gaan met
deze schema’s, zoomen we in de volgende paragraaf verder in op de werkwijze van de
verschillende sociale interventies. Dit doen we aan de hand van succes- en
faalfactoren op basis van de classificatieschema’s.
5.4 Succes- en faalfactoren
Wanneer duurzame, niet op toeval berustende gedragsveranderingen noodzakelijk zijn
omdat één of meerdere vormen van kapitaal niet toereikend zijn, moeten individuen
nieuwe vaardigheden aanleren om het gewenste gedrag te kunnen vertonen.
Succesvolle sociale interventies zijn dan ook die interventies die als resultaat een
duurzame gedragsverandering bij de persoon, het gezin of de buurtbewoners in
kwestie bewerkstelligen. In de onderstaande paragrafen worden aan de hand van de
classificatieschema’s uit de vorige paragraaf succes- en faalfactoren besproken om het
aanleren van nieuw gedrag succesvol te laten verlopen. We gaan eerst in op de
interventies gericht op het individu en het gezin, daarna behandelen we in paragraaf
5.4.2 de interventies gericht op sociale relaties. Ten slotte worden en in paragraaf
5.4.3 de succes- en faalfactoren voor bewonersparticipatie in beleid geschetst.
5.4.1 Interventies gericht op individu en gezin
We maken bij het evalueren van interventies gericht op individu en gezin vooralsnog
gebruik van de volgende vier (samenhangende) aandachtspunten:
79
1. Maak een onderscheid naar kansarmen en overlastgevers, en pas hier de
werkwijze op aan.
2. Blijvende gedragsverandering vereist een stappenplan.
3. Motiveer tot gewenst gedrag en demotiveer ongewenst gedrag.
4. Zorg voor competente professionals.
Elk punt is op te vatten als een kritische succesfactor. Hieronder wordt dieper
ingegaan op deze aandachtspunten aan de hand van bijbehorende succes- en
faalfactoren.
Maak onderscheid tussen kansarmen en overlastgevers
Bij sociale interventies gericht op individuen en gezinnen is het belangrijk een
onderscheid te maken tussen kansarmen en overlastgevers, en hier de werkwijze op
aan te passen (zie bijvoorbeeld Kleinhans, 2008). Tijdens het veldwerk in de
Arnhemse wijken zijn we tot de conclusie gekomen dat kansarmen meer baat hebben
bij een ‘maatschappelijk gedreven’ werkwijze terwijl een ‘organisatiegestuurde’
werkwijze het beste resultaat levert bij het aanpakken van overlastgevers. Een
I n t e r v e n t i e s v o o r e e n l e e f b a r e w i j k