Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

vernedering en verderving van de dood. In tegenoverstelling van de kinderen van God,
die reeds wandelen in het opstandingslichaam. "Want de Heere zal uit Zijn plaats
uitgaan, om de ongerechtigheid van de inwoners van de aarde over hen te bezoeken;
en de aarde zal haar bloed ontdekken, en zal haar vijanden niet langer bedekt
houden."
Nog sterker worden onze gedachten in deze richting geleid in het oordeel dat Jesaja
profeteert over de koning van Babel, zijn geslacht, rijk, stad en volk: "Gij zijt
weggeworpen van uw graf als een gruwelijke scheut, als een kleed van hen die gedood
zijn, die met het zwaard doorstoken zijn; als die neerdalen in een steenkuil van het
graf, als een vertreden dood lichaam. … Maakt de slachting voor zijn kinderen gereed,
omwille van de ongerechtigheid van hun vaders; dat zij niet opstaan, en de
aarde erven" Hier lezen we niet anders dan dit: Eens zullen de rollen worden omgekeerd,
de vijanden van God zullen daar vertreden blijven liggen in het stof van de
dood, maar Zijn volk zal opstaan en de aarde erven!
Ook is opmerkelijk dat als Daniël spreekt over de laatste tijden van de wereld, hij juist
zulk een eerste opstanding meldt waarin hij goddelozen betrekt: "En velen van hen die
in het stof van de aarde slapen zullen ontwaken, deze ten eeuwige leven, en anderen
tot versmaadheden en tot eeuwig afgrijzen." (hfd. 12) Sommigen menen dat
vooraanstaande goddelozen die zeer driest in het openbaar tegen de Heere en Zijn
Gezalfde hebben durven opstaan, bij de aanvang van het duizendjarig rijk, als aangrijpende
tegenstelling met Gods kinderen, zullen worden opgewekt. Om in plaats in de
liefelijke vrede te delen, voor het gezicht van de mensen, naar het eeuwige verderf te
worden gewezen.
Zeer behartigenswaardig is hetgeen een te weinig gelezen boek over de laatste dingen
hiervan zegt:
"Ook een opstanding ten oordeel, ter verdoemenis! De rampzalige ziel herenigd met
het uit de dood opgewekte lichaam, - met een lichaam vol van verderf, van ellende,
van een nimmer eindigende dood. Enkel smaad en afgrijselijkheid! "Zal dat op
diezelfde tijd gebeuren? Op de dag van Christus' komst op de wolken, ook deze
opstanding van velen, die in het stof van de aarde slapen? Wie zal zeggen dat dit
onmogelijk is. Wie kan weten, of er geen enkele uitzondering zal zijn op hetgeen
Openbaring 20:5 zegt: "de overige van de doden werden niet weer levend, totdat de
duizend jaren geëindigd waren." Het is niet ondenkbaar, dat evenals het 'beest' (de
antichrist) en 'de valse profeet' (zijn geestelijke helper) die reeds beide op die dag met
ziel èn lichaam worden geworpen "in de poel van vuur, die met sulfer brandt" (Openbaring
19:20), evenzo sommigen van de vijanden van de Heere die in die dagen - of in
vroeger tijden - gewoed hebben tegen Zijn Woord, Zijn Kerk, Zijn volk, reeds uit het
graf worden opgewekt, om de andere goddelozen voor te gaan in het ontvangen van
de volle straf van de rampzaligheid in het diepst van de hel.
Misschien is de bedoeling van deze woorden anders: het is mogelijk, dat de profetie
(Dan. 12) stilzwijgend eeuwen bij eeuwen, het hele tijdperk van het heerlijk
Koninkrijk van Christus, invoegt tussen de woorden: "deze ten eeuwigen leven" - "en
die tot versmaadheden"; zodat de vertaling eigenlijk zou kunnen luiden: 'deze zullen
ontwaken ten eeuwige leven; maar de anderen (dwz. de gestorvenen, die op die dag
niet opstaan) zullen later ontwaken tot versmaadheden.' Over die laatste opstanding
wijdt de profetie niet verder uit."
Blijft echter, dat Daniël in verband met de verdrukking onder de antichrist en de
verlossing daaruit, spreekt over een opstanding, 'niet van allen', maar 'van velen'.
Ook verdient het onze opmerking, dat het Woord van God op veel plaatsen, als een
106