Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

worden in de lucht, als Hij na de duizend jaren in vers 11 nu werkelijk van de hemel
verschijnt (1 Thess. 4:17).
Deze, de Heere, is gedurende het millennium eerst weer op die wijze bij de Zijnen als
in de 40 dagen tussen Pasen en hemelvaart. Hij is de Koning van het rijk, maar heeft
in de wederopgestanen Zijn rijksbeambten, die in Zijn Naam en onder Zijn leiding
regeren. Zodat de idee van een hiërarchie, zoals die in de Roomse Kerk vaak op zo
wederrechtelijke wijze is toegeëigend en voor een tijd ook in haar aanmatiging is
geduld, om haar in leven te houden, nu tot een volkomen bevredigende
verwezenlijking komt.
(…) Bij de beschouwing van het duizendjarig rijk moeten wij tevens erkennen, dat
alle macht van de zonde, alle vatbaarheid voor de verleiding van de satan in de harten
van de mensen met de zegen, die dat rijk der volkeren brengt niet overwonnen is,
zodat de mensen, die daaraan blootgesteld en daardoor aangegrepen worden, daardoor
ook vanzelf reeds enkel wedergeboren en inwendig heiligen zouden zijn geworden.
God weet dat wel, daarom laat Hij de heerlijkheid van het duizendjarig rijk niet
meteen overgaan in de heerlijkheid van de nieuwe wereld, maar laat het tussen beide
eerst nog eens anders worden, vóórdat de laatste beslissing, geldende voor de hele
eeuwigheid, komt.
4. K. F. O. VON GERLACH, (1801-1849) Duits theoloog te Berlijn.
… Nu wordt de voltooiing van de gemeente van de Heere beschreven, na al het lijden
en strijden, dat zij tot dusverre heeft verdragen. Er is geen reden, om de duizend jaar
anders te verstaan dan van een omstreeks zo lange, nog toekomende periode. In dat
tijdperk houden de verzoekingen van de satan op en de gemeente van Christus verheft
zich tot vroeger ongekende bloei. Daaraan zullen de uitverkoren knechten van
Christus (alle Christenen worden niet gezegd) door de opwekking van hun lichaam
deelnemen. Maar dat Christus of Zijn heiligen dus ook lichamelijk op aarde zullen
heersen, dat wordt niet gezegd en is ook in strijd met Jezus' eigen verklaringen
aangaande Zijn terugkomst.
Tot deze bloeiende toestand van de Kerk behoren een rijke volheid van de over haar
uitgestorte Heilige Geest en een overvloed van Goddelijke genadegaven in de
gemeente, de overwinnende strijd tegen het kwade, dat nog op aarde bestaat en vooral
de heiliging van alle maatschappelijke betrekkingen, zowel van kunst en wetenschap,
als van handel en bedrijf onder de mensen. In de beide eigenaardige kentekenen van
deze tijd, dat "de satan gebonden is en de heiligen met Christus regeren", is geen spoor
van vleselijke voorstellingen, zoals Joden en dwaalleraars ze hebben toegevoegd aan
het verminkte beeld van het duizendjarig rijk, dat de vromen en heiligen een
wereldrijk zouden bezitten, welk denkbeeld door de Augsburgse Confessie artikel 17
verworpen wordt.
Daarentegen is deze leer, welbegrepen wordende, hoogst weldadig, omdat zij ons
alles, wat tot bevordering en voltooiing van de Kerk op aarde geschiedt, ja, al wat van
de mensen heerschappij over de natuur begunstigt en vermeerdert, als geen vergeefse
arbeid leert beschouwen. De aardse gemeente is geen nachtverblijf voor enkele naar
de hemel reizende Christenen. Haar leraars en dienaars planten en begieten niet alleen
daarom, opdat uit haar hof enkele bloemen voor de gemeente daarboven geplukt
zouden worden. Hun onderzoeken en bidden, hun bouwen en afbreken, hun bewaken
en dichten van Sions bressen voltooit reeds in deze wereld langzamerhand een
behuizing van God in de geest, waarin Gods aardse gaven niet meer schandelijk in
eigen eerzucht en zondige genietingen worden ontwijd, waarin alle uitvindingen en
63