Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

(2) Wie aan de eerste opstanding deel hebben.
Vers 4. "En ik zag tronen, en zij zaten op dezelve, en het oordeel werd hun gegeven.
En (ik zag) de zielen van hen, die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus, en
om het Woord van God; en die het beest en diens beeld niet aangebeden hadden, en
die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand.
En zij leefden en heersten als koningen met Christus, de duizend jaren."
Ik zag tronen en zij zaten op dezelve. Deze beschrijving komt overeen met Daniël 7:
9, 10, 22. Een troon betekende de zetel van heerschappij en rechtspraak. De
beeldspraak in dit visioen is ontleend aan begrippen die in de tijd van Johannes
gangbaar waren en voor ieder begrijpelijk. Waaruit wij wellicht niet moeten afleiden,
dat er koningshuizen of keizerlijke residenties zullen zijn in die heerlijke kerkstaat. De
tekst leidt ons eerder naar Theocratie.
(1) Wie zijn zij die erop zitten? Meestal wordt aangenomen dat het de zielen zijn die
verderop in de tekst genoemd worden; namelijk die onthoofd waren, enz. Het is niet
onmogelijk, maar in dat geval zou Johannes er geen deel aan hebben, want hij is
volgens kerkelijke overlevering de natuurlijke dood gestorven. De groep die onthoofd
zijn worden door de meeste verklaarders onderscheiden van de eerste groep personen
die Johannes zag zitten op tronen. In Openbaring 4 wordt gesproken van 24
ouderlingen, in het wit gekleed, gekroond, zittend op 24 tronen. De tronen waar
hierover (vers 4) gesproken wordt zijn daarvan wellicht onderscheiden. Het meest
aannemelijk is, dat het de vervulling van de belofte uitmaakt, die Jezus Zijn discipelen
deed in Matthéüs 19: 28. "En Jezus zeide tot hen: voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij
gevolgd zijt, in de wedergeboorte wanneer de Zoon des mensen zal gezeten zijn op
den troon Zijner heerlijkheid, dat gij ook zult zitten op twaalf tronen, oordelende de
twaalf geslachten Israels."
Als deze belofte van Jezus inderdaad zijn vervulling krijgt in de eerste opstanding, dan
zal Christus Zich ook lichamelijk vertonen op aarde. De grote vraag is, of deze
openbaring van Christus als God-Mens in Zijn geestelijk lichaam blijvend zal zijn,
dan alleen bij het begin van het duizendjarig rijk?
Sommige verklaarders menen dat Christus Zich zal vertonen hetzij in de lucht zoals
Hij Zich aan Paulus openbaarde bij zijn bekering, of op aarde, zoals Hij Zich
openbaarde aan Johannes op Padmos, volgens Openbaring 1. Anderen menen -
waaronder een groot aantal theologen uit de eerste Christenkerk en een aantal
Puriteinen - dat Zijn verblijf op aarde gedurende de hele tijd van 1000 jaar zijn zal.
Niet op een aardse, wereldse manier of in vleselijk genot, waarvan zij soms heftig
beschuldigd worden, juist het tegendeel. Christus' tegenwoordigheid doodt de zonde.
(2) De tekst vervolgt met een 2 e groep: En (ik zag) de zielen van hen, die onthoofd
waren, enz. In het Grieks staat niet: ik zag, maar het wordt aangevuld uit de
voorgaande zin. Vanzelfsprekend moeten wij aan personen denken, want een ziel is
een geest en wordt niet met het oog gezien. Zielen worden in de Heilige Schrift
dikwijls bedoeld als personen met ziel en lichaam. In de ark werden "weinige, dat is
acht zielen behouden door het water" 1 Petrus 3: 20.
Deze groep zijn degenen die onthoofd waren, om het getuigenis van Jezus, en om het
Woord van God. Volgens de Griekse tekst betekent het: onthoofd met het zwaard.
Deze Romeinse straf was bij Johannes en zijn tijdgenoten goed bekend.
Bij de opening van het vijfde zegel horen wij de triomferende kerk bidden en roepen
31