Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

engelen hadden macht over de zeven laatste plagen (7 fiolen) voorafgaande aan de
heerlijke kerkstaat. Deze engel verklaart in beeldspraak de heerlijkheid van de verloste
kerk in de hemel waarvan een afspiegeling zal zijn van de kerk op aarde tijdens de
1000-jarige periode.
Vanaf hoofdstuk 22: 5 tot het einde is het slot van de hele profetie. Welke invulling en
vervulling men ook aan de gezichten van Johannes kan geven, de orde in zijn boek is
niet zo ingewikkeld als veel verklaarders het gemaakt hebben. De beste verklaarders
beschouwen de hoofdtijdperken van de zegels, bazuinen en fiolen chronologisch, in
tijdopvolging. Anderen zien die meer cyclisch, ze behoren alle drie tot dezelfde cyclus
van zeven onderverdeelde tijdperken: de eerste zegels, bazuinen en fiolen vallen
gelijktijdig, enzovoort.
Hoe men het invult, één ding is zeker en gewis: alle lijnen lopen naar één punt: de
opstanding en het laatste oordeel. En het einde gaat vooraf aan 1000 jaar en een korte
tijd van de laatste afval. "Deze zaak is in het besluit der Wachters en deze begeerte is
in het woord der heiligen; opdat de levenden bekennen dat de Allerhoogste
heerschappij heeft over de koninkrijken der mensen en geeft ze aan wie Hij wil."
Daniël 4:17.
Het boek besluit met de ernstige waarschuwingen niets af- noch toe te doen aan de
Goddelijke Openbaring. Het eindigt met de belofte van Christus aan Zijn Bruid: "Hij
Die deze dingen betuigt zegt: Ja Ik kom haastig. Amen. Ja, kom Heere Jezus!"
26