Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

hun straf als het ware aanschouwen en eeuwig met hun volmaakte Rechter instemmen.
O, wat een ondoorgrondelijke diepte ligt hier in!
Christus beveelt Zijn engelen om Zijn kinderen bij elkaar te brengen vanuit hun
graven en hen op de handen te dragen tot in de zalige tegenwoordigheid van de
Vader. De dood en de duivel hebben nu lang genoeg hun lichamen in hun macht wil
houden. Nu zullen zij, namelijk Gods kinderen, de dood als een verscheurende leeuw
en de duivel als die verleidende adderslang vertreden en volkomen overwinnen. De
helse draak die door de anti-christelijke politieke en kerkelijke machten heel de tijd
van het Nieuwe Testament de kerk heeft vervolgd, wordt nu door de Rechtvaardigen
als stof vertreden. Eeuwig zullen zij over deze doodsvijanden zegevieren.
Omdat zij Mij zeer beminnen, zegt de Vader, zal ik hen op een hoogte stellen; hen in
Mijn eeuwige heerlijkheid brengen, vers 15. Daar zal Ik hen eeuwig met langheid van
dagen verzadigen. Dan zal ik de eeuwige sabbat doen aanvangen. O, hoe goed zal het
dan zijn om de Heere eeuwig te loven en zijn Naam eeuwig te aanbidden op deze
nieuwe morgenstond van de nieuwe sabbatdag! Psalm 93: 1.
De Vader heeft Christus de erfenis beloofd van het eeuwig Koninkrijk der hemelen
waarin Zijn Bruid met Hem zal verenigd worden. O, wie, wie kan die innige, hemelse,
Goddelijke liefde uitspreken waarmee de Bruidegom Zijn beminde Bruid zal
omhelzen? Wie kan de onderlinge liefde van de heiligen, hun innige genieting van
elkaar in Christus beschrijven? De heiligen zijn mede-erfgenamen van Christus, die
alles zal de erven; een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarop gerechtigheid
wonen zal.
Na de afsluiting van dit laatste gedeelte publiceerde op dezelfde dag 31-12-2012, het
Reformatorisch Dagblad een artikel van Zacharias Ursinus over 'Stervenskunst'. Als
besluit volgt hieronder een alinéa met treffende overeenkomst.
Opstanding der doden
(3) Opdat wij er minder door gekweld worden, dat ons lichaam verwoest en tot stof
moet worden, hebben wij als derde troost het opbeurende artikel van ons christelijk
geloof, namelijk dat van de opstanding der doden, op grond waarvan wij weten dat
niet alleen onze ziel uit dit leven in de schoot van Abraham en in het Paradijs, dat is in
de hemelse eeuwige rust en vreugde aller gelovigen wordt opgenomen, maar ook ons
arme vlees en bloed - waarmee wij momenteel bekleed zijn - afgelegd, begraven en tot
stof wordt, om vervolgens niet blijvend aan de vernietiging prijsgegeven te worden,
maar de zondige en sterfelijke natuur aflegt en op de Jongste Dag weer opgewekt, met
de ziel verenigd en met onsterfelijkheid en hemelse glorie en heerlijkheid gesierd
wordt en God, zijn Schepper, eeuwig prijzen zal, zoals Paulus in 1 Korinthe 15
uitvoerig leert, wanneer hij onder meer zegt: "Er wordt gezaaid in vergankelijkheid,
en opgewekt in onvergankelijkheid; er wordt gezaaid in oneer, en opgewekt in
heerlijkheid; er wordt gezaaid in zwakheid, en opgewekt in kracht. Er wordt een
natuurlijk lichaam gezaaid, en een geestelijk lichaam opgewekt. (...) Vlees en bloed
kunnen het Koninkrijk Gods niet beërven en het vergankelijke beërft de
onvergankelijkheid niet. (...) Dit vergankelijke moet onvergankelijkheid aandoen en
dit sterfelijke moet onsterfelijkheid aandoen."
En de Heere Christus spreekt in Mattheüs 13: "Dan zullen de rechtvaardigen stralen
als de zon in het Koninkrijk huns Vaders." Want omdat Christus in de wereld
gekomen is om niet alleen onze zielen, maar ook ons lichaam te verlossen en tot leden
van Zijn lichaam te maken - daarom is het onmogelijk dat ons lichaam niet ook aan
het leven en de eeuwige heerlijkheid van haar hoofd Christus deel zou hebben, zoals
51