Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

houdt ons woord "ontslapen" etymologisch juist het tegendeel van "inslapen" in en
betekent het veeleer "wakker worden". In verschillende Schriftplaatsen wordt
ontslapen wel voor inslapen gebruikt, maar dan nog met het oog op het lichaam en
niet op een toestand van de ziel 52 .
Capadose onderscheidt verder vier trappen van zaligheid, welker genieting de
uitverkorene achtereenvolgens wordt geschonken: reeds hier op aarde geniet hij
zaligheid in zijn ziel; vervolgens na zijn ontbinding; hem staat dan nog de zaligheid na
zijn opstanding in het Duizendjarig rijk en tenslotte die na de rechterlijke uitspraak op
de grote en plechtige oordeelsdag te wachten 53 .
In verband hiermee wordt de scheiding tussen rechtvaardigen en onrechtvaardigen
steeds strenger. Zij begint zich hier op aarde bij de bekering af te tekenen, maar wordt
groter na de dood, om tenslotte op de dag van het oordeel volkomen te worden.
Het is er Capadose om te doen geweest aan te tonen, dat de toestand van de zielen in
de staat van de afgescheidenheid tussen dood en opstanding er één is van "de hoogste
bewustheid; klare, heldere perceptie en intuïtie van de volkomen en eeuwige zaligheid
of rampzaligheid, die ten volle beslist wordt op de dag van het Oordeel." 54
Er zijn tenslotte nog twee zaken, die in Capadose's denken over de toekomst een vrij
belangrijke plaats innamen, maar aangaande welke hij voor zichzelf geen volkomen
zekerheid had verkregen: de structuur van het opstandingslichaam en de duur van
het heden der genade.
Dat vlees en bloed het Koninkrijk Gods niet beërven, deed hem veronderstellen, "dat
de opgewekte lichamen van de gelovigen geheel zonder bloed zullen bestaan, en dat in
plaats van deze dikke en zware vloeistof een dunne, doorschijnende en
lichtverspreidende stroom al de tuben, buizen van het opgewekte lichaam zal
vervullen" 55 . Hij las in Ezechiël 37 weliswaar een profetie van het herstel van het
Joodse volk, maar ook een beschrijving van de wijze, waarop de dode lichamen
worden opgewekt. Er wordt gesproken over beenderen, zenuwen, vlees en huid, maar
niet over bloed. Het kwam Capadose daarom ontwijfelbaar voor, dat de geest,
waarvan de verzen 8-10 als "tweede geest" melding maken, een luchtstroom is om het
bloed in het opgewekte lichaam te vervangen en het daardoor in staat te stellen "zich
in de hoogste kringen te verplaatsen; evenals de dampkringslucht het gehele lichaam
van de vogelen doordringende, hen tot alle bewegingen in staat stelt en het tevens te
doen blinken met een schitterende glans, evenals het sterfelijke en vergankelijke
lichaam overal de kleur draagt van het bloed waarmede het vervuld is." 56
Capadose was verder van gevoelen, dat de adem van God, de eerste mens ingeblazen,
aan diens natuur qua talis inherent bleef en er een beginsel van onverderfelijkheid, of
liever: er een eeuwig bestaan aan meedeelde. "Geen menselijk lichaam gaat mijns
inziens geheel zielloos ter aarde; daar is een deel, een meer fijn stoffelijk, etherisch
deel of hoe zal ik het noemen, dat het lijk vergezelt, terwijl het meer geestelijk deel
van de ziel zich nauwer aan de geest van de mens bij het sterven blijft verbinden.
Daardoor blijft de betrekking tussen de door de dood van elkaar gescheiden elementen
van het bestaan van de mens en de personaliteit van 't individu in wezen." 57 (…)
52
1 Cor. 7: 39; 11: 30; 15: 6, 18, 20, 51; 1 Thess. 4: 13-15; 2 Petrus 3: 4.
53
Gedachten over de toestand der zielen, blz. 20; vgl. t.a.p., blz. 38-41.
54
Gedachten over de toestand der zielen, blz. 41.
55
Despotisme, blz. 101.
56
Despotisme, blz. 103
57
Brief aan Koenen 16-10-1843.
81