Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

Jesaja 2: 11, de Heere alleen zal in dien dag verhoogd worden. Deze overlevering
bevestigt ook het zeggen van rabbi Ketina: Gelijk op het einde van het zevende jaar
het jaar ter kwijtschelding is, zo zal ook op het 7000e jaar het duizendjarig rijk der
kwijtschelding zijn, opdat God alleen alsdan moge verhoogd worden.
Onder de Christelijke schrijvers in de eerste eeuw heeft de heilige Barnabas over
deze woorden van Mozes: En God maakte in zes dagen de werken Zijner handen en
Hij voleindigde dezelve op de zevende dag en Hij rustte daarop en heiligde dezelve,
het volgende opgemerkt: 'Overdenkt mijn kinderen, zegt hij, wat dit al betekent. Hij
heeft dezelve in 6 dagen voleindigd. Dit betekent dat de Heere God alle dingen in
6000 jaren zal voleindigen, want één dag is bij Hem als 1000 jaren, gelijk Hij Zelf
getuigt, zeggende: ziet deze dag zal zijn als 1000 jaren. Derhalve kinderen, in 6 dagen,
dat is in 6000 jaren zullen alle dingen voleindigd zijn. En Hij rustte op den zevende
dag. Dit betekent, dat wanneer Zijn Zoon komen en de tijd der bozen vernietigen en
de goddelozen oordelen en de zon, maan en sterren veranderen zou, dan zal Hij
luisterrijk rusten op de zevende dag.'
Justinus de martelaar getuigt in de tweede eeuw, 'dat het gevoelen betreffende het
duizendjarig rijk de algemene leer van zijn tijd was. Ik en met mij zoveel christenen
die in alle delen rechtzinnig zijn, erkennen, dat er een opstanding des vleses zijn zal
(menende daardoor de eerste opstanding) en een duizendjarig verblijf binnen
Jeruzalem dat weder opgebouwd, versierd en vergroot zou worden (dat is in het
nieuwe Jeruzalem). Zoals de profeten Ezechiël en Jesaja en anderen eenparig
getuigen. Naderhand voegt hij erbij: 'Een zeker man onder ons, wiens naam was
Johannes, een van Christus' apostelen voorspelt door een openbaring aan hem gedaan,
dat de getrouwe gelovigen in Christus zouden leven 1000 jaren in het nieuwe
Jeruzalem; en hierna zal er een algemene opstanding en oordeel zijn.'
Zeker, dit is een vroeg bewijs van de echtheid en van het gezag van het boek der
Openbaring want Justinus was tot het christendom bekeerd omtrent drie jaar na de
dood van Johannes; op welke tijd zeker velen leefden die de apostel gekend hadden en
nog aan hem dachten. Historische en taalkundige vertogen over de gewijde
voorzeggingen, door Thomas Newton. Amsterdam, 1768.
Mede 9 denkt daarover evenzo: "Het is mij niet mogelijk", zegt de schrijver, "om de
eigenlijke en natuurlijke zin van de Schrift te laten varen, zolang ik daartoe niet
genoodzaakt word, hetzij door de betekenis van de tekst, of door duidelijke blijken
van verbloemde spreekwijzen, of door de aard van de zaken, die alle letterlijke
verklaring onmogelijk maken. Handelen wij anders, dan schokken wij de grondslagen
van de Goddelijke openbaring en stellen onze eigen meningen in de plaats van de
Schrift. Hoofdstuk 20 van de Openbaring echter komt mij voor, het duidelijkste en
eenvoudigste te zijn van al de verhalen, die dit boek behelst. Ontbloot van
zinnebeelden en ontdaan van profetische figuren geeft het slechts een klein getal van
die verbloemde uitdrukkingen, die door het gebruik gelijk staan met gewone
spreekwijzen, of die reeds uit andere gedeelten van het boek bekend, daar verschijnen
eveneens als de eigennamen in de geschiedenis, bijvoorbeeld 'de oude slang, het
Beest' enz.
"Het is van belang de twee afdelingen van de Middelaars heerlijkheid van de Heere te
onderscheiden. Het is evenzeer van belang om de band die ze verenigt, te erkennen en
in het oog te houden. Men moet de toekomstige gelukzaligheid van de verheerlijkte
gemeente niet scheiden van de toekomstige gelukzaligheid van de aarde onder de
9 Joseph Mede (1586-1638) anglicaans docent te Cambridge
66