Israël in Openbaring door Hendrik Rijk van de Kamp

Wij durven ons in de vervulling niet te begeven, want niet in de zaak zelf, maar in de
juiste tijd hebben zich zeer veel vromen vanwege hun verlangen vergist. Ofschoon wij
uit vele profetieën, en de omstandigheden van landen en volken wel geloven, dat het
ons kort voor de deur staat. En dat wij daarbij een tijd beleven, dat het reeds zichtbaar
is vervuld geworden, dat de wijze maagden met de dwazen in slaap zijn gevallen.
Want voor ruim twee eeuwen waren zij veel begeriger en verlangender naar de komst
van de Bruidegom met Zijn ruime uitstorting van Zijn Geest en genade tot Zijn Kerk.
Maar omdat Jezus vertoeft, zijn ze in slaap gevallen; die dagen beleven wij nu reeds in
een ruime mate. En ter middernacht, zeer onverwachts komt de Heere en zegt: "Ziet,
de Bruidegom komt, gaat uit Hem tegemoet", Matth. 25.
Dan zal de Heere het gebed en het verlangen der martelaren van de zielen die in de
Hemel door een zalige dood dicht bij Christus zijn, verhoren. Niet dat er in de Hemel
enige wraakzucht zou zijn, maar uit liefde tot Jehovah's deugden en hun geestelijke
gemeenschap met de strijdende kerk roepen zij: "Hoelang, o heilige en waarachtige
Heerser, wreekt Gij ons bloed niet van degenen die op aarde wonen?" Openb. 6: 10.
Wij hebben zeer voorzichtig over de hemelingen te oordelen. Niet zo, dat zij daar met
een bijzondere of persoonlijke kennis, of enige bloedbetrekkingen werkzaam zijn; dan
weet Abraham van ons niet, en Israël kent ons niet", Jes. 63:16. Maar met betrekking
tot een uitbreiding van Christus' Koninkrijk, dan is er een blijdschap onder de
hemelingen. Dan verlangen de zielen der martelaren, dat de Heere Jezus de fiolen van
Zijn gramschap over het beest en de valse profeet zal uitstorten en Zijn klederen eens
in het bloed der vijanden zal verven, Openb. 19:13. En ofschoon ons vlees beeft als de
Heere met Zijn gerichten op aarde zal komen, - want het is een drievoudig wee! Over
die de aarde bewonen, - zo ligt er toch een heimwee, een verlangen in de zielen van
Gods volk, omdat het toch een zeer heerlijke tijd zal zijn; dat alle twist en tweedracht
zal zijn weggenomen en dat de onderlinge liefde en vrede groot zal zijn, als zij samen
hier reeds onderling de Bruiloft des Lams zullen vieren, en de duivel gebonden zal zijn
om de kerk Gods niet te onderdrukken. Openbaring 20."
Een citaat uit de 'toepassing' van deze preek:
"Uw Koninkrijk kome!" Dat was het bevel van Sions Koning aan Zijn onderdanen,
daar zong reeds oud Israël van: men zal gedurig voor Hem bidden; Psalm 72, n.l. voor
de uitbreiding en de opbouw van Zijn gemeente. Ofschoon wij, als wij zouden
uitweiden, in moedeloze klachten eindigen als wij het verval aanschouwen. Aan de
ene zijde wordt Christus in Zijn Koninklijke eretitels versmaad; dat Zijn wetten door
een aardse macht zijn verdrongen uit Zijn gemeente; en aan de andere zijde, dat het
beneden de staat is geworden zich met Jezus' Kerk te bemoeien, en door sprekende
daden te zeggen: "het is Sion, niemand vraagt naar haar", Jeremia 30:17. Wij mogen
met de klaagprofeet wel zeggen: 'wat is die stad eenzaam geworden, die vol volk was;
en de wegen Sions treuren omdat niemand op het feest komt, om de breuk der dochter
Mijns volks te betreuren.' Mochten wij door 's Heeren genade met onze bede op Zijn
beloften blijven uitzien met de psalmdichter:
Gij zult opstaan, ons beschermen,
Over Sion U ontfermen,
Want de tijd, Uw stad voorspeld,
Aan haar leed ten perk gesteld.
Die zo lang gewenste dagen
Van Uw gunstrijk welbehagen,
Zijn, o God, in 't eind geboren,
Gij, Gij zult haar klacht verhoren. Psalm 102.
91