Klik hier voor mijn boek in PDF

Hoofdstuk 28
The strong arm of the law
Ieder jaar kwamen de kinderen en kleinkinderen van
Aad: Ron, Monique, Mike en Jeffrey, mijn zoon Marcel
met Sandra en mijn kleinzoons Danny en Bob en de
kleinkinderen van mijn zus Aty, Colette en Robert op
vakantie. We deden ontzettend veel leuke dingen en het
waren fantastische tijden.
Ronnie en ik gingen altijd één avond samen shots drin‐
ken. Shots zijn kleine borreltjes van allerlei soorten. Tij‐
dens één van de vakanties deden we dat weer. We gin‐
gen van kroeg naar kroeg en eindigden in de “Septem‐
ber’s Bar”. Zo dronken als honderd mariniers zaten we
daar die avond aan de bar. De deur ging open en twee
politieagenten kwamen binnen, liepen wat rond en ver‐
trokken weer. Het ging er die avond ruig aan toe. Ron
had al een aardig partijtje geknokt met George. Geen ge‐
meenheid, maar dronken machogedrag van beiden.
Rond 1 uur ’s nachts besloten we naar huis te gaan, wat
slechts een afstand was van 150 meter. Ik kroop en Ron
duwde me voort. Plotseling werden we aan vier kanten
ingesloten door politieauto’s, en werden wij besprongen
door een aantal agenten met pistool in de hand. Binnen
een zucht en een scheet lag ik in handboeien geslagen en
met dicht gespoten ogen door de pepper spray op de
achterbank van een van de politieauto’s. Ron vroeg aan
een van de agenten wat er aan de hand was. Deze zei
hem, dat het hem niks aanging en dat ze mij moesten
hebben en niet hem.
150