Klik hier voor mijn boek in PDF

Hoofdstuk 52
De camperreis – Caspe
We probeerden zoveel mogelijk mooie plekjes te zoeken
om een paar dagen te blijven en het liefst aan het water.
Dat is in Frankrijk niet zo moeilijk, met zijn vele meren,
kanalen, rivieren en de zee. Als het even kon, pakte ik
mijn hengels en ging vissen. Het grappige daaraan is, dat
je nooit alleen bent, daar er meestal meerdere mensen
aan het vissen waren. Onder het genot van een lekker
glaasje
wijn had je dan altijd wel contact en ontmoette
je
de
meest uiteenlopende mensen, maar allemaal met de‐
zelfde hobby, vissen. Voor w e
vertrokken, had Carola bij
wijze van spreken nog nooit een hengel in haar handen
gehad. Maar ze vond het leuk om te doen, was een snelle
leerling en al snel viste ze met me mee. Uiteraard vertel‐
de ik vaak aan de andere mensen over mijn viservarin‐
gen met mijn vader, mijn broer Adrie en mijn neef Mike.
Met name over de grote haaien die we in Florida en tij‐
dens onze visreizen hadden gevangen. Natuurlijk ont‐
brak het verhaal van Adrie en mij in Mexico ook niet. Op
een avond zei Carola me, nadat ze voor de zoveelste keer
die verhalen aan had moeten horen, dat ze ook wel eens
zoiets mee zou willen maken. Op dat moment waren we
helemaal in het zuiden van Frankrijk, op de grens van
Spanje.
Nou wist ik iemand, Gert, een Nederlandse vismaat die
in de jaren ’90 een besluit had genomen waar heel veel
mensen van dromen, maar bijna nooit doen. Hij had van
zijn hobby zijn werk gemaakt. Nadat hij zijn werk in Ne‐
derland had opgezegd en zijn huis had verkocht, is hij
257